Hayırlı sahurlar.
¶ youtu.be/YP2UgM4YJtE
Bu ezgiyi dinlediğim zamanlarda Ramazan ayının geldiğini daha iyi anlıyorum. İstanbul Ümraniye'de, kaldığım yurdun camekan odasında sahur sonrası güneşin doğuşunu bu ezgi ile beklerdim. Bosna mimarilerine baktığım, Saraybosna hikayelerine dikkat kesildiğim, soykırımları araştırıp kendime dert edindiğim, sabahlara kadar sure ezberleri yaptığımız, zamanın ziyadeleştiği duyguların en bereketli halini aldığı o günlerde Çamlica birden Vtranik Tepesi olurdu. Merkez Efendi Camii'nin mimarisi değişir Begova Camii olurdu. İstanbul ise Sarajevo... Vakit gelir ve bütün şehir ezana bürünürdü. Hayalden öte kutsal bir rüya gibiydi. Ben hep ezginin o son cümlesinde kalırdım: "Hüzün yüreğimden silindi."
- Hayırlı Ramazanlar 🌙
