Bir kitabı okumayı düşünüyor
Ezici bir çoğunluğun fikir birliğiyle insan hayatının mutlak kutsallığı temel ilke olarak kabul görmüş olsa da toplum, insan hayatının aslında gayet ucuz, bol bulunan ve yeri kolayca doldurulabilen bir servet olduğunu gördü. İnsan hayatının her şeyden daha kolay şekilde yeri doldurulabiliyordu. Bir makinenin yerinin doldurulması zordu, pahalıydı; fakat o makineyi kullanan,çalıştıran ya da ayarını yapan adamın yerine çok kısa sürede milyonlarca başka adamdan biri bulunabilir ve bunların hepsi de kısacık bir idmandan geçtikten sonra onunla eşit seviyeye gelebilir, hepsinin de yeri eşit şekilde doldurulabilirdi.
Okur Takip Önerileri
Sonumuz yakın, gerçekten. Bir şeyi anlamaya uğraşmak bile öyle nafile bir çaba ki. Birçok kimsenin elinde imkan yoktu, çok eziyet çektiler ve türlü türlü klişeler. Karşı çıkıp direnmeyi bırak, içinde bulundukları duruma bayılıyor ve tutucu partilere oy veriyorlar.
Vasat hayatlarımız var bizim de. Şık profil fotolarımızın altına gizlediğimiz vasat kimliklerimiz, vasat arkadaşlıklarımız, vasat sohbetlerimiz var. İtimadımız kendimize. Her sohbetin sonu aynı cümleyle ''Haftaya bir görüşsek ya, tamam anlaştık, haftaya haberleşiyoruz'' Yalan. O hafta gelmiyor. Gelmeyecek de. Vasat oyuncularız. Arka direğe astığımız top ağlarla buluşacak sanıyoruz. Buluşmayacak. Beklediğimiz pas gelmeyecek. Vasat maçlar seyredip vasat yorumcuların vasat buldukları futbolcuları konuşuyoruz. Ha diyeceksin sonunda ne oluyor? Ne olacak, top dönüyor, yine Almanlar kazanıyor.
Şimdi kim çıksa O Ses Türkiye'de bir Ahmet Kaya söylese yıkılıyor ortalık. Burası böyle. Yaşayanları değil ölüleri seviyoruz. Öldürdüğümüzü alkışlıyoruz.
Bir vakitler birbirimizi kahkahalarımızdan, masaya oturuşlarımızdan, saçlarımızı alnımızın gerisine atışımızdan, canımız sıkkınsa ensemizde tuttuğumuz ellerimizden, vapurda gazeteyi katlayışımızdan, rakıya attığımız buz sayısından, böreğin yanmışını sevişimizden, gazozu içerken kaldırdığımız sağ serçe parmağından tanıyan insanlardık, şimdi epey tenhadayız ya ona şaşırıyorum.
Herkesi anlıyorsun. Bir vakitler elime geçse bir kaşık suda boğarım dediğin şimdi yamacına gelse, ne kaşık ararsın ne su. Hayatın cevap anahtarı olsa hemen çevirip arkadan cevaplara bakarsın da hayat soruyu unutturuyor bazen.
Gezi'nin ardından barikatlar kalkınca içimizdeki barikatlarla kaldık da susanlarla susmayanlar küstüler ya birbirlerine. Darıldık ya birbirimize sessizce, hepimizin kalbi ayrı yerlerinden kırıldı ya. Ayrı direnişlerin insanları olduğumuzu anladık ya. (...) ''Ölümün oluşturduğu o büyük boşluğu doldurmaya imkan yok.'' Ölüm yerine Gezi'yi koyuyorum. İmkan yok biliyorum.
Bir kitap okudu
136 syf.
7/10 puan verdi
Bir kitap okudu
159 syf.
9/10 puan verdi
