En temel duygusal ihtiyacımız aşk değil, birlikte olduğumuz insan tarafından gerçekten sevilmek ve sevginin güdüsel olarak değil, akıl ve iradeyle beslenip güçlendirildiğini bilmektir.
daha önce bu kadar kısa zamanda bu derece etki eden bişey okudum mu hatırlamıyorum.. özgün bi kitap (arak değilse).. yahu böyle bir şeyi nasıl formüle oturtuyor insanlar çok ilginç.. 5 sevgi dilini öğren ezber et üzerine mesai harca gerisini akışa bırak
"Onu artık sevmiyorum," dedi Brent. "Uzun süredir de sevmiyorum. Kırılmasını istemiyorum ama artık ona yakınlık duymuyorum. İlişkimiz anlamsızlaştı. Artık onunla olmak hoşuma gitmiyor. Ne olduğunu anlayamıyorum. Farklı olmasını gerçekten çok isterdim ama artık ona karşı hissettiğim bir şey kalmadı."
Brent, yüz binlerce erkeğin yıllarda düşündüğü ve hissettiği şeyleri deneyimliyordu. Bu, erkeklere sevgiyi başka yerde, başka birinde aramak için duygusal özgürlük sunan bir mazerettir: "Artık onu sevmiyorum!" Bazen evli kadınlar da aynı mazerete dayanarak kocalarını aldatır.
Geçmişte aynı şeyleri yaşadığım için, Brent'i çok iyi anlıyordum. Bunu yaşamış olan binlerce insan vardı; duygusal açıdan boşalmış, doğru şeyleri yapma isteğiyle dolu, kimseyi kırmak istemeyen ama duygusal ihtiyaçları nedeniyle sevgiyi yuvanın dışında aramak zorunda kalan binlerce insan.
Neyse ki ben aşık olmakla sevildiğini hissetme ihtiyacı arasındaki farkı anladigimda, henüz evliliğimin baslarindaydim. Toplumumuzda insanların çoğu vu farkı ayrımsayamıyor.