Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
beste
beste
@besteyre
34 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Açıkçası Jane Austen'ın diğer kitaplarını okuduysanız bu kitabın onun ilk romanı olduğunu anlayabilirsiniz. Yazım dili, konunun işlenişi ve devamlılık bakımından diğer romanlarını daha çok beğendiğim söylenebilir ancak zamanın şartları ve yazarın ilk romanı olduğu düşünülence gayet yeterli denilebilir.
Ancak kendimce şöyle de bir tespitim var ki Jane Austen denilince akla gelen o mükemmel erkek karakteri bu kitapta daha gerçekçi şekilde çizilmiş ve bu tutum benim hoşuma gitti diyebilirim.
Sonuç olarak kesinlikle okunmalı demiyorum ancak akıcı ve yormayan bir kitap arayışındaysanız okunabilir.
Açıkçası çok büyük övgülerle bahsedilmesine rağmen bir türlü elimin okumaya gitmediği bir kitaptı bu sebeple olsa gerek beklentim de aşırı yüksek değildi. Bu durum, kitabın başlarında da aynı şekilde devam ederken tam olarak hangi noktada değişti bilmesem de bir anda kendimi kitaba bağlanıp bitirmiş olarak buldum.
--Spoiler--
Patroklos'un yalnızlığını Akhilleus'un tamamıyla doldurması, birbirlerine verdikleri değer ve her şeyden önce Patroklos'un nazik kalbi beni büyüledi, gerçekten "en iyi'leri" kehaneti ondan başkasını işaret edemezdi. Kitap boyunca bende sarıp sarmalama isteği oluşturan bir karakter oldu. Akhilleus'un Patroklos öldükten sonraki halini yine Patroklos'un gözünden okumak da durumu daha da acı verici hale getirdi.
Ayrıca Thetis'in Patroklos'un sevgisini (çok geç olsa da) benimsemesi ve mezar taşına Patroklos ismini kazıyarak onları bir araya getiren kişinin Thetis olması da beğendiğim bir detay oldu.
Bu kadar geç okuduğum için pişman oldum diyebilirim ancak uyarayım hüzünlenmeye meyilli bir zamandaysanız kitabı bitirdikten sonra kendinizi kitap kapağını ağlayarak kapatırken bulmanız çok olası.
Ölmek ile Ölümü Yaşayarak Beklemek Arasındaki Fark
Öncelikle okurken romanı bırakıp düşünme ihtiyacı duyabileceğiniz bir eser diyebilirim. Tahmin edilebilir bir sonu olmasına rağmen konunun işlenişi gerçekten insana kendisini sorgulatır cinstendi. Aslında herkesin düşündüğü ama dile getiremediği sorgulamalar hastalar(!) üzerinden işlenmişti. Tek sıkıntı içeriğin sonlara doğru açılması ve başlarda bana akıcı gelmemesiydi.
Düşünüp intihar etmeye karar veren biri için, taksitli de olsa gelmeye karar vermiş olan ölümün insanda yaşama isteği uyandırması fikri her ne kadar garip gelse de okuyunca o psikolojiyi çok net anlayıp içeriği takdir eder hale geldim.
Sonuç olarak okunması gereken bir kitap diyebilirim.
Okur Takip Önerileri
Öncelikle Şimşek Hırsızı'ndan başlayarak bu kitapla biten tüm serinin yorumunu yapmam gerekirse sürekli keşke ortaokul-lise zamanlarımda okusaydım diye yakındığım bir seri oldu. Anlatım olarak ve gelişme çağındakilere katacaklarını düşününce benim için en iyi çocuk-genç yetişkin içeriği diyebilirim.
Olimpos'un Kan'ı özelinde konuşmak gerekirse ana ekipteki her karakteri sevdiğim için onların bakış açısından ayrı ayrı görmek hoşuma gitti. Özellikle bu kitabı, Nico ve Reyna gibi zaten sevdiğim ama bakış açılarından bakmak istediğim karakterlerden okumak beni tatmin etti. Tek eleştirim yanılmıyorsam Percy ve Annabeth'in içinde olduğu son kitabı onların bakış açısından okuyamamamız ve çok da ön planda olmamaları olur. Onlarla başlanan seri, son kitabından onlara doyup veda edemeden bıraktı diyebilirim.
Sonuç olarak ilk etapta yetişkinler için bunları okuyacak yaşta değilim dedirtebilir ancak ikinci sayfaya geçtiğiniz anda yanıldığınızı anlayacaksınız.
Gerçekten kitabı okuyup bitirdikten hemen sonrasında bu incelemeyi yazmaya çalıştım ancak o kadar etkilenmiştim ki cümlelerimi toparlayamadığım için kitabın ağırlığını biraz olsun sindirip öyle yazma kararı aldım.
Öncelikle Martin Eden'ın burjuvaziye ve kendince bilge bulduğu bu yaşama ilgiyle bakıp kendini de o kitledeki insanlarla eş seviyeye getirmeye çalışma süreci ve bu süreçte kendi sınıfından uzaklaşıp onları yetersiz görmesi aslında geçmişindeki Martin'e karşı duyduğu yetersizlik hissini özetliyor. Ruth'a olan aşkı da bir noktada kendi üstinsan formuna dönüşmesi için bir aracı olacaktı ancak bu eğitim ve kendini geliştirme süreci onu dilediği gibi şekillendirirken yanılsamalarının da farkına varmasını sağladı ve bu onun için büyük bir dönüm noktası oldu.
Gözünde büyüttükleri aslında kendi çevresinden daha çıkarcı ve popülist yaklaşımlar dışında kendi fikirleri olmayan bir topluluktu. Bunu fark ettikten sonra da ne onlara benzeyebildi ne de bunca gelişimin sonunda eski çevresine geri dönebildi.
Martin'in ün kazandıktan sonraki savrulma ve bir yere ait olamama hissi içime o kadar işledi ki ne kadar kaotik olsa da okumaktan en zevk aldığım kısımlar onlar oldu.
Ayrıca yazarın Martin üzerinden bireyselciliğin insanı getirdiği hali anlatmaya çalıştığını öğrendikten sonra her şey daha anlamlı hale geldi diyebilirim.
Sonuç olarak beni etkileyen ve en beğendiğim kitaplar listesine ilk sıralardan giriş yapan bir kitaptı diyebilirim.
Sırça Fanus
Depresif bir zamanda okumak için seçilebilecek en yanlış kitaplardan biri olabilir diye başlamak istiyorum çünkü beni gerçekten yıpratan bir kitap oldu.
Açıkçası bazı noktalarda kitabın anlaşılamadığı yerler olduğunu söyleyebilirim ancak yazarın bu kitabı yazarkenki ruh hali düşünüldüğünde romana bu şekilde yansımasını gayet normal karşılıyorum.
Kadınlar Ülkesi
Kadınlar Ülkesi için ilk yorumum "kitap yazıldığı döneme göre değerlendirilmeli" olur. Yaşadığımız dönemin feminist yaklaşımıyla ele alınırsa eleştirilebilecek birçok nokta çıkar tabi ki ancak yazıldığı döneme göre böylesi bir kurgunun hayalini kurmak bile başlı başına bir başarıdır bana göre.
Yazarın, 1. Dünya Savaşı arifesinde yaşayan bir erkeğin bakış açısından tamamen kadınların egemen olduğu bir ülkeyi anlatma ve kadınlara bakışı bambaşka olan 3 erkeğin anaerkil bir topluma adapte sürecini işleme fikri benim çok hoşuma gitti. Bu erkeklerin, kadına olan düşüncelerinin bir kısmının yavaş yavaş değişimi bir kısmının ise yıllardır gelen ataerkil yetiştirme tarzı sebebiyle değişemeyişi bu bilim kurgunun en gerçekçi yanlarından biri olabilir.
Özellikle kadınların var oluşu ve tabiatı böyle argümanı altında yüzyıllardır kadını, insanların kendi kendine yarattığı toplumsal cinsiyet rolleriyle sınırlandıran kişilerin okuması gerektiğine inandığım çarpıcı bir eser olmuş.
Son olarak da kadınlar ülkesindeki temel birliğin esas sebebi annelik üzerinden ifade edilse de kız kardeşlik kavramının bu şekilde iç ısıtan bir şekilde işlendiği bir kurgu okumak beni çok sevindirdi.
Zaman yolculuğu temalı romanlara bayılan biri olarak görür görmez hemen alıp okumaya başladım. Roman, iç içe geçmiş zaman aralığında aşk ve aile bağlarını yansıtırken aynı zamanda İrlanda'nın siyasi geçmişine de yer vermiş. Anne ve Thomas'ın aşkı çok etkileyiciydi. Thomas'ın günlüklerinden alıntıların olduğu kısımlar da ayrıca hoşuma gitti. Beni romanda en çok mest eden durum ise Eoin ile Anne'in yer değiştirmeli ebeveynlik ilişkisiydi, birbirlerine söyledikleri sözlerin yıllar içindeki paralelleliği her seferinde duygulandırmayı başardı. Kitabın özeti gerçekten "sadece rüzgar bilir" olarak ifade edilebilir diyerek bitiriyorum. Kesinlikle okunması gereken bir kitap.
Çoğu kimse tarafından çocuk serisi ön yargısıyla yaklaşılsa da Percy Jackson ve Olimposlular olsun Olimpos Kahramanları olsun, hem mitolojik anlamda bilgilendiren hem de olay örgüsüyle kendine bağlayan benim severek okuduğum iki seri. Kitaba gelirsek serinin ilk iki kitabına göre daha çok beğendim, uzunluğundan dolayı yer yer durağanlaşsa da yine de elimden bırakmadan okuduğum bir kitap oldu. Kesinlikle tavsiye ederim.
Mitolojiye kendi çapında ilgi duyan bir insan olarak polisiyenin mitolojik ögelerle harmanlanması benim ilgimi daha da cezbetti. Özellikle ayrı bölümlerle, birinci ağızdan Zeus'un olimposluları anlattığı kısımları bayıldım diyebilirim. Polisiye kısmı ise bir Ahmet Ümit klasiği olarak sürükleyiciydi diyebilirim. Sayfalar hem polisiyenin merak ettiriciliğiyle hem de mitolojik bilgilerin kazandırdıklarıyla akıp gitti. Üzerinde düşünülmüş ve ciddi ciddi araştırılmış olduğu fazlasıyla hissediliyor. Kesinlikle önereceğim bir kitap diyebilirim.
Jane Eyre
19. yüzyılda öksüz ve yetim olan küçük bir kız çocuğunun, kendi ayakları üzerinde duran bir kadına dönüşümünün hikayesi. Jane'in yaşadığı zorluklara ve sevgisizlik içinde geçen çocukluğuna rağmen sevgiyi, aşkı bu kadar iyi anlayabilmesi ama yine de kendi karakterinden, gururundan ödün vermemesi beni çok etkiledi. Özellikle Jane Austen romanlarını beğenenlerin Charlotte Brontë'nin bu romanına da bayılacağını düşünüyorum.
Gece Yarısı Kütüphanesi
Paralel evren düşüncesine ilgisi olan biri olarak konusunu öğrenir öğrenmez satın aldığım bir kitap oldu. Açıkçası bu kadar iyi olacağını beklemiyorken beni ilk sayfadan etkisi altına alabildi. Sonu için tahmin edilebilir yorumu yapılabilir ancak işlenişi çok iyiydi. Roman boyunca Nora'nın gezdiği tüm paralel yaşamlarında (harika yaşamlar da olsa) kendisi gibi hissedemedigi için yaşadığı boşluk hissi tam olarak geçti bana. Sonuç olarak beğendiğim ve aşırı akıcı bulduğum bir roman oldu. Okunmalı.
İlk etapta hikayenin içine girmekte zorlansam da yarısını okuduktan sonra elimden bırakamadığım bir Jose Saramago eseri. Okurken insanoğlunun her duruma adapte olup kendi çıkarlarına uyacak planları yapabilmesi gerçeği bir kez daha gözüme çarptı. İnsan yaşamının, tek bir kişiden başlayıp sonrasında galaksilere kadar çıkan o kısa belgesellerin tadını da aldım bu kitaptan, "yaşarken yaşamın kendisiyiz ancak bir o kadar da yüzeyseliz" hissiyatı fazlasıyla hissetirdi kendini. Kitabı bitirip hafif şaşkınlıkla elimden bıraktıktan sonra bana düşünecek çok şey bıraktığını fark ettim.
Yeşilin Kızı Anne serisi bu kitabıyla da okurken insana pozitif bir alan yaratıyor, çocukluğumuzdan gençliğimize uzanan o süreci geçmiş zamanlardaki haliyle tekrar yaşatıyor. Bu 3. kitap Anne'in daha da olgunlaştığı ancak o çocuksu enerjisinin de kaybolmadığı o ara dönemi anlatıyor. Anne, kitabın sonuna kadar önceki kitaplarda da olduğu gibi gerçek hayatın, okuduğu kitaplardaki ya da kurduğu hayallerdeki şekilde ilerleyeceğini düşünürken; kitabın sonunda vardığı farkındalıkla her şeyi yerli yerine oturtuyor. Sonuç olarak yine tek nefeste okuduğum ve Anne'in dünyasına kendimi kaptırabileceğim bir romandı.
Jane Austen eseri olduğunu belli eden, dönem için sıradan olayları bile merakla okutabilen bir roman. Emma'nın olgunluğunun yanı sıra giriştiği işlerdeki çocuksu yanılgılarını okumak da ayrı bir zevk verdi. Gurur ve Önyargı etkisi yaratmasa da genel hatlarıyla akıcı ve dingin bir roman.
Başta durgun ilerleyen sonrasında ise insana kendini sorgulatan bir roman. Enerjisi ve güzelliğiyle insanları kendine hayran bırakan bir adamın bir nevi ruhundan ayrılmasıyla yozlaşarak geldiği hali okumak çok etkileyiciydi. Aslında iyi veya kötü yaptıklarımızın bedelini ödemek ve bunun duygusal yükünü bedenen hissetmenin önemini de kavrattı diyebilirim.
