Nihayet yiyecekler dağıtıldı, sabırsızlananlara, hiç yemek olmamasındansa az yemek olması iyidir diye hatırlatıldı, üstelik geçen saatlere bakılacak olursa, öğle yemeği de birazdan gelirdi, işin kötüsü, şu atın durumu gibi halimiz, hani tam açlığa alışmışken ölmüş ya, dedi biri. Ötekiler bu lafa isteksizce gülümsediler, içlerinden biri, eğer o at öldüğü ana kadar öleceğini bilmemişse, bu hiç de kötü bir fikir değil, dedi.