yana yakıla arıyorum kendimi
üzerime basıp geçtiğiniz yerde
bir ben meğer olup duracak
söz adımdan bir harf düştüğünde büyüyeceğim
nikâhıma aldığım her sözden
kaç dul çıkacak bil
bir yanlışı taşımaktı hayat
yitik bir bilinçle
zamanın ilgisine sunulmuş
bir baş ağrısı belki
göze alıp gidemeyenim ben
ağrı içimi tuttu
başım döndü kendimden
Hevesle koşalım
Barış adlı yarınlara.
Ama anneciğim
Yol bu, hemen bitmiyor ki.
Ya çizemesek
Çocukların resmini yeryüzüne.
