Beden bir kuş kafesi gönül ise dost evi;
Ev kurmak hüner değil içinde yoksa sevi.
Ben sevda vurgunuyum, ha şair, ha ekinci;
Üretmekte birinci, üleşmekte ikinci...
Ey, insanı kalbiyle kilitleyen ve açan;
Ey, karanlıkları yırtıp Zâtından nurlar saçan Sâdıku'l-Vadü'l-kerim ve Kahhâr-ı Zül-Celâl!
Hayırlı amel varken kim ister hayırsız mal?
Dünya çürük bir tekne, batıp-batıp çıkıyor,
Mal da put, makam da put, kabuk özü sıkıyor.
Güzel, çiçek çıkarmış, iki yüzü de çopur,
Her işin çarkı hile, kalmadı bereket, nur.
Her gece nöbetçidir bir garip ishak kuşu;
Nedir bu güzel sevda, nedir bu derin huşû?
Neden yanık ötüyor, neden hep geceleri?
Yoksa kapanmış mıdır gündüzlerin defteri?
BEYAZ DİLEKÇE
Rahman Ve Rahim Olan Adına Sığınarak,
Açtım İki Elimi, Kor Gibi İki Yaprak.
Bir Edep Ölçeğinde Umutlu Ve Utangaç,
İşte Dünya Önünde, Benim Ruhum Sana Aç.