Ey, insanı kalbiyle kilitleyen ve açan;
Ey, karanlıkları yırtıp Zâtından nurlar saçan Sâdıku'l-Vadü'l-kerim ve Kahhâr-ı Zül-Celâl!
Hayırlı amel varken kim ister hayırsız mal?
Dünya çürük bir tekne, batıp-batıp çıkıyor,
Mal da put, makam da put, kabuk özü sıkıyor.
Güzel, çiçek çıkarmış, iki yüzü de çopur,
Her işin çarkı hile, kalmadı bereket, nur.
Her gece nöbetçidir bir garip ishak kuşu;
Nedir bu güzel sevda, nedir bu derin huşû?
Neden yanık ötüyor, neden hep geceleri?
Yoksa kapanmış mıdır gündüzlerin defteri?
Sayfa 29 - nar yayınlarıKitabı okudu
·
188 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.