Yaşadığı ve katlanmak zorunda kaldığı onca acıyı hatırladığında merhamet avuçlarının arasından kayıp gitti.
Kendi çok incinmişti ve bunun ne kadar korkunç bir his olduğunu bildiği için diğer insanları incitmemeye çalışıyordu. Fakat diğer insanlar böyle davranmayı asla öğrenememiş olabilirdi.
Zaten her şey gerçek olamayacak kadar güzel gidiyordu.
Bazı insanlar, birinin dış görünüşü farklıysa içinin de farklı olacağını düşünüyor.
Bir sebepten insanlardan çok hayvanların yanında olmak istiyordu.
"Dünyayı görebileceği tek yer kitaplardı . "
Omuzları düştü ve odasındaki sükûnetle içli bir nefes verdi. Onun sirke gitme hakkı yoktu. Hiçbir zaman gidemeyecek, hatta bu tavan arasından çıkamayacaktı. "Dünyayı görebileceği tek yer kitaplardı."
Sayfa 12 - ArkadyaKitabı okudu
Anne _ evlat sevgisi
Yüzlerini sevgiyle ve koşulsuz sevginin bilinciyle aydınlatan o bakış...
Sayfa 196
“Çünkü insanlar anlam veremedikleri şeylerden korkarlar.”