Yaşadığı ve katlanmak zorunda kaldığı onca acıyı hatırladığında merhamet avuçlarının arasından kayıp gitti.
Sayfa 328Kitabı okudu
“.... Aslında canını daha çok yakan başka bir şey vardı. Sevgi dolu bir ailenin eksikliği... Ama hiç sahip olmadığı bir şeye nasıl hasret olabilirdi ki?”
Sayfa 55Kitabı okudu
Birbirini seven insanları, özellikle de çocuklu aileleri izlemeden edemiyordu. Yüzlerinin sevgiyle parlaması, koşulsuz sevgilerinin kesinliği ve kelimelerle ifade etmeseler bile birbirleri için çok önemli olduklarını bilmelerini görmek çok hoşuma gidiyor, bunun nasıl bir his olduğunu merak ediyordu.
Ahh Pepper..
Şu an yaşadığı acı yalnızca yaraları yüzünden değildi, paramparça kalbi hala sızlıyor olmalıydı.
Sayfa 382Kitabı okudu
Bazen hayvanların hayvan gibi davranması insanları çok öfkelendirebiliyor.
“Bazen hayvanların hayvan gibi davranması insanları çok öfkelendirebiliyor”
Sayfa 185 - ColeKitabı okudu
Bu dünyada yapayalnız hisseden, şaşkına dönmüş tek insan kendisi miydi, bilmeliydi.
Sayfa 127Kitabı okudu
"Kendi çok incinmişti ve bunun ne kadar korkunç bir his olduğunu bildiği için diğer insanları incitmemeye çalışıyordu. Fakat diğer insanlar böyle davranmayı asla öğrenememiş olabilirdi."
Sayfa 452Kitabı okudu
"Aileden biri öldüğünde akrabaların haberinin olması gerekmez miydi? Sevdikleri dünyadan göçtüğünde ani bir hüzün, büyük bir kayıp hissetmeleri gerekmiyor muydu? Belki de aileden birinin ölümü hissetmesi için aile üyelerinin arasında gerçek, samimi bir sevgi paylaşımı olması gerekiyordu."
Sayfa 54Kitabı okudu
nefretinin sebebi Tanrı'nın ona renk vermeyi unutmuş olması mıydı? Bu, o kadar korkunç bir şey miydi? ....