Dostum güvercin
Kör bir hücre, içinde ruhum idam.
Hayallerle kaplıdır dört duvarlı zindan, Sıcak bir rüzgar eser küçük pencereden,
Eriyen Salkımlar bedenimi delmez,
Ayaklarım buz.
Yüreğim soğuk.
Beynim kızgın ateş..
Her sabah sesiyle uyandığım,
Dostum ziyaret eder beni,
Güvercinim Ekmek ortağım..
Öyle güzel çırpınır ki kanatları,
Sanki Ahmet kayanın sesi
•Kıymık - Sebastian Fitzek•
"Çünkü mutluluk hissi ne olursa olsun, tekrar üretilebilir bir şey değildir. Bir düğmeye basıp çağrılamaz. Bu durum paradoksal bir biçimde ağrı, acı ve sıkıntılar için geçerli değildir."
Kıymık
Merhabalar... Beni benden alan bir alıntıyla başlamak istiyorum. 
Sebastian Fitzek'in
Gerçekler, sevgilim
Bu sabah erken kalktım. Yüzüme üç kez gerçekler çarptım. Kanadı yüzüm, gözüme gerçek kaçtı. Gözümün sulandığını görenler ağladığımı sandı, oysa gerçek gözümü yakmıştı.
Bu yüze gerçek çarpma ve göze gerçek kaçırma beni zinde yaptı. Dışarı çıktım, yolum uzundu. Nicedir yürümeyişlerimle biriken adımlarımı da yanıma aldım. Yorgunluğumu, kendini
KAN PORTAKALI
Doktor konuşuyor. İlk tümcelerden sonrasını duymuyorum artık. Adamın dudaklarına odaklanmış gözlerim, annemin korku bulamacı bir renge boyanmış yüzüneyse hiç bakamıyorum.
“Akciğerin sol lobunda portakal büyüklüğünde kitle...”
Portakal büyüklüğünde... Kan portakalı mı? Portakal bahçelerindeki tüm portakallardan nefret ediyorum o
Sayfa 85Kitabı okudu
