- Kızıl kahkaha bu. Dünya çıldırdığında işte böyle gülmeye başlar. Dünyanın çıldırdığını biliyorsun değil mi? Ne çiçekler var üstünde, ne de şarkılar; derisi yüzülmüş bir baş gibi yuvarlak, pürüzsüz ve kızıl artık. Görüyor musun onu?
- Evet, görüyorum. Gülüyor.
-Bak ne oluyor beynine. Kanlı bir lapa gibi kırmızı ve bulamaç haline gelmiş.
- Bağırıyor.
- Canı yanıyor. Ne çiçeği var ne de şarkısı. Hadi şimdi ben de üstüne uzanayım.
- Çok ağırsın, korkuyorum.
- Biz ölüler canlıların üzerine uzanırız. Üşümüyorsun ya?
- Üşümüyorum.
- İyi misin?
- Ölüyorum.
-Uyan ve bağır. Uyan ve bağır. Gidiyorum ben...
Sayfa 59Kitabı okudu
- Görüyor musun onu?
- Evet, görüyorum. Gülüyor.
- Bak ne oluyor beynine. Kanlı bir lapa gibi kırmızı ve bulamaç haline gelmiş.
- Bağırıyor.
- Canı yanıyor. Ne çiçeği var ne de şarkısı. Hadi şimdi ben de üstüne uzanayım.
- Çok ağırsın, korkuyorum.
- Biz ölüler canlıların üstüne uzanırız. Üşümüyorsun ya?
- Üşümüyorum.
- İyi misin?
- Ölüyorum.
Sayfa 59 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Özgürlüğün bedelini iyi bilirim. Bir insanım ben ve hiçbir insana yeryüzünde huzurlu bir yer olamayacağını, belli bir mekan çizilemeyeceğini iyi bilirim. İnsan beynine uygun kulübe yoktur oğlum. Olaylardır bize hakim olan, bize yön veren onlardır. Bak, tutsaklığa alışmış kişileri bağımsızlık nasıl şaşkına çeviriyor, görürsün... Bir tavuk için kanatlı yaratılmak en büyük bahtsızlıktır!
Sayfa 225
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
Üffff
Lambo’ya uğradım. Şair A. ile N. oturuyorlardı. Ben girince kanlı gözleriyle pis pis baktılar bana. Ben de selam vermeden geçip köşeye oturdum, Lambo’nun uzattığı şarap bardağını aldım, yudumladım. Şair A. gözünü dikmiş bakıyordu, göz göze geldik. “Sen kendini ne sanıyorsun? dedi. Hiç sesimi çıkarmadım. Çok içkili oldukları belliydi. Lambo bşr
Kocaman,kırmızı ve kanlı bir şey tepemde dikilmiş dişsiz ağızıyla gülüyordu.
-Kızıl kahkaha bu. Dünya çıldırdığında işe böyle gülmeye başlar. Dünyanın çıldırdığını biliyorsun değil mi? Ne çiçekler var üstünde, ne de şarkılar; derisi yüzülmüş bir baş gibi yuvarlak,pürüzsüz ve kızıl artık. Görüyor musun onu?
-Evet, görüyorum. Gülüyor.
-Bak ne oluyor beynine. Kanlı bir lapa gibi kırmızı ve bulamaç haline gelmiş.
-Bağırıyor.
-Canı yanıyor. Ne çiçeği var ne de şarkısı. Hadi şimdi ben de üstüne uzanayım.
-Çok ağırsın, korkuyorum.
-Biz ölüler canlıların üstüne uzanırız. Üşümüyorsun ya?
-Üşümüyorum.
-İyi misin?
-Ölüyorum.
-Uyan ve bağır. Uyan ve bağır. Gidiyorum ben...
Sayfa 60