Beyoğlunda bir tramvay
Raydan çıkmış vay
Sensiz bunca yıl nasıl yaşadım ahh
Vay ki ömrüme vay...🎶
Beyoğlu’nda gezerim
gözlerimi süzmeden
şaraplarımı içerim
hiç doktora sormadan
Beyoğlu’nda şarabi
hoş geldin feran’ağbi
yüreğim pek harabi
Birsen Tezer, Hüsnü Arkan- Öyle bir rüya
Beyoğlunda bir tramvay, raydan çıkmış vay. Yıkıldı gitti içimizdeki saray. Vay ki aşkımıza vay...
Beyoğlu’nda gezerim
gözlerimi süzmeden
şaraplarımı içerim
hiç doktora sormadan
Beyoğlu’nda şarabi
hoş geldin feran’ağbi
yüreğim pek harabi
KONSERVATUVAR VE OKUL YOKKEN HÂZIM VARDI
Hâzım Körmükçü (1898-1944) “Büyük bir aktör öldü. Radyolar niçin susmuyor?” Bu sözü Hâzım öldüğü gün, Alman tiyatro adamı Carl Ebert söylemişti. Küçük Kemal için söylediğimizi Hâzım için de söyleyelim: Hâzım gibi bir aktör bir daha gelmez. Öyle bir devrede gelmişler ki bu büyük oyuncular, ne okulu var
YÜRÜYELİM SENİNLE İSTANBUL’DA
Kırmızıyı sevdiğini bilseydim
Hayallerim kıpkırmızı olurdu
İstanbul hâlâ güneşin ardında
Ufuklarında birkaç kere leke
birkaç kan pıhtısı dudaklarında
İstanbul hâlâ sevimli mi sevimli
Beyoğlu’nda gezerim burda geçmiş hayatım, şarapları içerim hiç elimde olmadan. Beyoğlu sakinleşti sıyrıldı maskesinden tramvay bomboş geçti istiklal caddesinden, boş masada hayalin
kimseye görünmeden şarap verin hanıma
orda hanım yok ağbi …hassikter be sezai
Balo sokağa sızarım hiç kimseyi üzmeden,
bir intihar biçimi hiç de faça vermeden.
Beyoğlu’nda gezerim burda geçmiş hayatım, şişe aç be sezai.!
burda bitsin hayatım.
Ferhan Sensoy