beyondthestars

beyondthestars
@beyondthestars
"Ne yazık! Uzun zaman mutlu olamayacağımızı anlamışçasına, mutlu olmakta acele ediyorduk."
Sayfa 156Kitabı okudu
Reklam
Bu sınırlı dünya hayatının elemini çekeceğim! Ben yalnızca oyunla oyalanacak kadar genç ve arzusuz yaşayacak kadar da ihtiyar değilim. Dünya bana ne bağışlıyor? Sürekli yoksunluklara katlanmak, benim payıma düşen bu. Yaşam boyunca her saat her kulağa fısıltıyla ulaşan nakarat bu. Sabahları hep korkuyla uyanırım. Gerçekten tek bir arzuma bile yerine getirmeyecek olan ve bir sevinç belirtisini bile ısrarcı bir terslikle yıkan, içimin yaratıcılığını bin türlü çirkin zorlukla sabote eden gündüzü görünce ağlamak gelir içimden! Gece çöktüğü zaman da, yatağıma kaygılarla uzanırım. Çünkü yatakta da dinlenmek yazgı değil! Kabuslar beni korkutur. Göğsümdeki Tanrı en derinimden beni devindirir. Olanca gücümün üstünde yerleşen akıl, dışarıda beni eyleme geçiremiyor. Böylece hayat benim için bir yük oluyor. Ölümü özlüyorum. Hayattan iğreniyorum!
Sayfa 43 - Roman Yayınları
Hiçbir bitiş sürüncemede kalmamalıydı. Kangren olmamalıydı iliskiler. Bitişler birdenbire, bir vuruşta, acımasız ama kesin olmalıydı. Bir organın kesilip atılması gibi büyük ve geri dönüşsüz. Ancak bundan sonra o eksikle de olsa iyileşmeyi inanılırdı çünkü insan.
Sayfa 49 - KırmızıKedi YayıneviKitabı yarım bıraktı

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Hayat ne denli saçmaysa, ölüm o denli az tahammül edilebilirdir.
Nedendi o duygun? Belki şu: senin ilişkiden beklediklerin ile benim ilişkiye kattıklarım dengesizleşmişti - daha çoğunu bekliyordun daha azını buluyordun.
Sayfa 178 - Metis YayıneviKitabı okudu
Reklam
Reklam
Reklam
Reklam