Bir akşam vakti kendisini tanıyabilmem için bana fırsat verdi, açık pencereden giren rüzgârla karşımdaki tekli koltuğa süzülen ruhum. O akşamdan beri ruhumdaki derin yolun yolcusuyum.
Ümitle malûlüzdür, hep bekleriz; hayat da, cevher haline gelen bekleyiştir sadece. Ebediyen askıda kalmaktansa, tarafsız bir ilâh ya da kadavra durumuna indirgenmektense, her şeyi bekleriz - Hiçliği bile.