Özür dilerim, sınırı mı aştım ?
Aptal ben, sınırın benim sandım.
Herkes etrafımdan dolaşabilir,
üstüme basıp canımı yakabilir, ama ben yine kalbinin sınırlarında kalırım sandım.
Düzeltilemeyecek kadar biçimsiz bir çizgi,
işte bu senin sınırındı,
ve herkesin geçme izni vardı.
Benim dışımda.
Bende sızdım yüreğinin içlerine,
benimsedim benliğinin uçlarını.
Kusura bakma, sınırı aştım.
Kalbinin içine aldıklarına da söyle,
dışarı çıkabilecekleri tüm sınırları yıktım.
-ʚїɞ
Ay geceleri masallar okur kayıp çocuklara,
yuvadan çok uzak olanlara.
Onlar da dinlerler umutla,
sanki bir yol olabilirmiş gibi ufukta.
Bir yol çizilir çok ama çok uzakta, gecenin kayıpları ararlar o yolu kırık pusulalarla.
Masalları dolarlar yorgun ayaklarına,
inanç onları götürür biçimsiz yollarda.
Ay yolu aydınlatır korkuyla,
onlar yürüdükçe bulutlar dağılır huzursuzca.
Yüzleşseler bile daha çok kaybolduklarıyla,
yuva çok uzakta kalmıştır sonuçta.
Yolun sonuna geldiklerinde anlarlar ancak,
Ay’ın masalları yönelik değildir onlara.
O masallar aittir bulunmuş çocuklara,
onlar kayıplar gibi muhtaç kalmaz Ay ışığına.
-ʚїɞ
Jordanes, Hunların "süratli atlılar" olduklarını itiraf eder. Sekenenin ürkek gözleri önünde bir fırtına gibi görünürler ve uçan kuş sürüleri gibi kavbolurlardı. Tabiatİyle ata çıplak binmemiş ve eğerlemişler, süslü gemler kullanmışlardır. Ammianus, atlarının "mütehammil, fakat şekilsiz ve biçimsiz" olduğunu söyler. Equus Gmelini, ufak lakin mütenasip yapılı bir hayvan cinsi olduğundan bu tasvirlere bakarak bahsedilen hayvan tipinin moğol midillisi (equus Przewalski) bulunduğunu düşünebiliriz. (Sayfa 82)
Attila ve Hunlar
Gyula Németh
Düşündüm
İnsanı, insanları düşündüm.
Düşündükçe karmakarışık oldu anım , zamanım. Ben düşündükçe şaşırdım.
İnsanlara bakınca ormanları gördüm irili, ufaklı çeşit ,çeşit sonra düşündüm insanları koca dağlar gibi dik, yüksek, korkunç hatta kayalar gibi taşlar gibi şekilli şekilsiz, biçimli, biçimsiz fikirleri, düşünceleri var. Irmaklar gibi coşkun ya da sessizce kıvrım kıvrım akıp gidiyor. Sokaklar ,caddeler istif istif dizilmiş insan kalabalığı bir birinden habersiz rüzgarda savrulan bedbaht yapraklar gibi savruluyor.
Düşündüm insanı ve insanları ya egosunun esiri olmuş ya ölmüş ruhu bedeninin haberi yok.
Ey insan uyan desem duyar mı ki beni en derin uykuda olan insan.
N.ATICI
Kiraz Kokusu
youtube.com/shorts/c53QbMQn...
Kiraz mevsimi, kiraz
Küfelerle dolu pazar.
Zambaklar geçiriyor bir kadın.
Bir kadın bir bakraç yoğurt
götürüyor
Sallıyor boyacı çocuğu fırçasını
Belediye kahvesinde hakla o eski,
o yalancı
O biçimsiz bizans şarkısı.. Sait Faik Abasıyanık