Sokrates şöyle der: ‘Kim bilebilir, acaba yaşamak mı ölmektir, yoksa ölmek mi yaşamak? Olabilir, biz belki de sahiden ölüyüz; hatta bir defasında bilgelerin şöyle dediğini işitmiştim: Biz şimdi ölüyüz ve bedenimiz bizim mezarımız.’ Bu sözler, antikçağ düşüncesinde yaşam ile ölümün iç içe olduğuna dair inancı bize hatırlatırken, dünya yaşamını derinden kavramak isteyen zihinler için ölümü de derinden kavramak gerektiğini ima eder.
Sayfa 98Kitabı okuyor
Anadolu’nun bu son ağıtçısı her seferinde ölünün kapıdaki ayakkabılarına bakarak iç geçirdi, rahmetlinin henüz yorgan döşek gezen kokusunu içine çekti, mevtanın elbiselerini kucaklayıp bir yakınından hikayesini dinledi. Ölenin kim olduğunu, neler yaşadığını, hangi zorluklarla büyüdüğünü, neden öldüğünü, hangi muradını tamamlamadığını, içinde hangi
Eğer her insanın iradesi özgürse, yani her insan istediği gibi davranabiliyorsa, bütün tarih birbiriyle bağlantısız rastlantılar dizisi demektir.
Milyonlarca insandan biri bile, bin yıllık tarih sürecinde özgürce, yani istediği gibi davranabilme fırsatını yakalamışsa, bu insanın bu yasaya aykırı tek bir hareketi bile bütün insanlık için yasaların
Sayfa 868Kitabı okudu
Kim neyi bilebilir ki bu dünyada? Ama herkes elinden geleni yapabilir değil mi?
Sayfa 139 - Destek Yayınları
Cehennemi görmeden, cenneti bilebilir mi insan?
Aşktan ve şaraptan söz ettiği zaman maksadının özlem ve gönül ehlinin sırları mı yoksa şarap ve Şiraz güzelleri mi olduğunu kim bilebilir.
“Diyalektik, kendi zıddını dışarıda bırakmanın düzenidir” dedik... Düşünün ki, kemmiyet hesabıyla birkaç kiloluk eser(!) sahibi bir doçent, hem de İslâmî ilimleri tedris eden bir adam,
“Müslümanın kendi dışındaki fikirleri öğrenmesine lüzûm yoktur!” diye ahkâm kesebiliyor; utanmadan, sıkılmadan, terlemeden... Hani derler ya; “Allah’tan korkmaz, kuldan utanmaz!” diye... Ayı!..
Bu husustaki Peygamber buyrukları bir yana, suyun su olduğunu tanımak gibi bir basit idrak bile, bu soydan soysuz mezhepsizlerin gülünçlüğünü anlamaya yeter... “Müslümanın kendi dışındaki fikirleri öğrenmesine lüzûm yoktur”; oysa, her şeyin zıddıyla kaim olması ölçüsüyle, imân, kendi zıddını dışarıda bırakma hâdisesidir... Neyi dışarıda bıraktığını bilmeyen adam, neyin maliki olduğunu bilebilir mi ki, üstelik alenî plânda ahkâm kesebilsin?.. Hem de Muhiddin-i Arabî Hazretleri gibi bir büyüğün ölçülendirmesi ortada iken:
— “Küfrün kaynağını bilmeyen gerçek imânda olamaz!”
“İslâm’a muhatap anlayış” bahsinin, suratlarına sigara dumanı üflemiş gibi tesir yaptığı adam soyuna, ölçü meâli:
— “Dini yanlış anlamaktan Allah’a sığınırım!”
Teşkilatın da dediği gibi herkes özgür ve eşit doğmuyor ama herkes eşit hale getiriliyor. Her adam bir diğerinin benzeri, bunun sonucunda herkes mutlu oluyor! Yani, komşunun evinde duran bir kitap dolu bir silah gibidir. Yak onu.
Silahından yardım al. Çok okumuş bir adamın hedefinin kim olacağını kim bilebilir ki? Ben mi? Onlara bir dakika bile dayanamam.
Sayfa 50Kitabı okudu
Namaz Kılmayanlar İçin 50 NasihatHasan Zekeriyya Fuleyfil · Karınca & Polen Yayınları · 200727 okunma
510 numaralı üçüncü mevki vagon.
Birinci bölme.
Konuşuyor jandarmalarla mahkûmlar.
Mahkûm Melahat sordu jandarma Haydar'a:
« Çocukları sever misin?»
« Sevilmez mi.
Allahtan büyük ne var, demişler çocuk var, demiş.
Öyle ya çocuk Allah korkusunu bilebilir mi? Bilemez.
Kim kimden korkmazsa, o ondan büyüktür.
Senin çocuğun var mı abla?»
« Var.
Annemin yanında bıraktım.
Üç yaşına yeni bastı.
Gelecek yıl getireceğim.» « Mahpushaneye mi?» « Evet» « Olur.
Çocuk için hepsi bir.
Bir çocuk için, bir de kediler için, ha mapushane ha cenneti âlâ...
Sayfa 90 - Cem yayınevi II
İnsan yarınını bilebilir mi ki?
Sayfa 60 - Cem yayınevi II