~•~•~•
[••Kendini bilen insan, yardımın insanlardan gelmeyeceğini de bilir.••]
~•~•~•
İsmet Özel
"Kendini bilen insan, yardımın insanlardan gelmeyeceğini de bilir.."
İsmet Özel
***ÖZGÜVENİN KAYNAĞI ALLAH’TIR.***
Özgüven hiçbir akademik eğitimle, hiçbir sertifikayla kazanılmayacak.
Çünkü gerçekten de özgüven, bilinenin aksine insanın sınırlarını kavraması ve kendini tanımasıyla mümkün.
Kibir sanılarak insanı ben'inden uzaklaştıran her eylem, insanı bizzat kendinden uzaklaştırarak içine kapanmasına, kendisini en şerefli mahlukat olarak yaratan Rabbinin varlığına rağmen değersizlik girdabında kaybolmasına ve kendini ezik hissetmesine yol açar.
İman, insanın ben'liğini kabul etmesiyle başlar.
Yani ene'sini...
"Ben şehadet ederim ki" diye başlayan bir şahitlik, ben'in varlığını şart koşar.
İnsan, ben'in idrakine bir kez vardı mı, işte o zaman imanı gerçek bir imana dönüşmüş olur.
Ben'in idraki, kendini bilmektir.
Değil mi ki kendini bilen Rabbini bilir.
Rabbini bilenin ise özgüvenli olmama ihtimali yoktur.
Çünkü Allah, özgüvenin gerçek kaynağıdır.
Betül Erbaş
instagram.com/reel/C7pBdszsX0...
Kaç gece ağladım amansız dertlere? Kaç günün doğumuyla gamzemde gizledim gözyaşlarımı? Ne vakittir deva bulurum mısralarda? Nicedir kanayan yaramı basarım kağıtlara. Şu defterimden başka kimi buldum beni anlayan... Ne demdir böyle tarifi küfre girer. Kabahat benim olsun, hep de güleyim. Bütün utancımı da sayfalarımda kefenleyip kitaplara gömeyim. Şairin gözünden de bir damla yaş akmaz. Sanılır ki acı duymaz demden. Oysa mısraları kan gölüdür, acıyı işler yüreğe. Şair ses etmez de mürekkebiyle kan ağlar. İmgeleri kanayan yarasına şifadır. Şairin davalarına devasıdır şiiri. Velhasılkelam, şair adamın derdini bir de defterinden dinleyin.Dinleyin dinleyin de sakın ha bir parça olsun yüreğinizde hissetmeyin acısını. Kulak kabartmayın dizelerinde yükselen haykırışlara. Hem kim ister kendine bahşedilmemiş acıyı, öyle değil mi? Şairim de bu sebepten ötürü sırtındaki bir dünya yükü koca bir dünyaya değil de sayfalara bırakır. Bilen bilir başka türlüsünden de çare gelmez.
"Bazı" çocuk kitaplarının,biz büyükler için de şahane mesajlar içerdiğini bilen bilir....
"Seni korkutan bir şey varsa da korkma,üstesinden geliriz!"
Kendini bilen insan, yardımın insanlardan gelmeyeceğini de bilir..
İsmet Özel
Nefsini bilen Rabbini bilir.
Sayfa 14
Bilir misiniz etrafımızda Enverî tipine benzeyen ne kadar çok insan vardır. Ve bunlar berikinden daha tehlikelidirler. Çünkü Enverî budalalağıyla maruftu. Ötekiler tabiaten ona benzeyip de akıllı görünenlerdir. Üzerlerindeki yaldızı kazıyınca alttan mükemmel birer Ebulfazl Enverî çıkar. İşte hep bizim, bütün insanların felaketimizin esası budur. Eğer hakikat böyle olmasa dünyada ne bi Napolyon zuhur edebilirdi ne de kendini Türklük ve İslamiyet’i kurtarmaya memur bilen Enver Paşa Tahlise* uğraştığı Türklüğü büsbütün harap etti. Bu zafersiz kahramanın kefenlendirmeden gömdürdüğü insanların hesabını eğer Cenab-ı Hak ondan soracaksa aman ya Rabbi… Sormayacaksa şöyle böyle günahları işlemekten hiç korkmayalım. Enver, son nefesine kadar kendini pek büyük bir işle mübeşşer* bildi. Mükerrer ve müthiş muvaffakiyetsizlikleri onun nefsine olan itimadını kırdıramadı. Siyasi ve askerî maharetinin son iflası felaketinde İstanbul’dan ceraim-i âdiyye* erbabı gibi nah kuyruk firar etti. Hamiyeti* onu diğer bir İslam beldesine koşturdu.
Hiçbir millet ve hükümdarın eser-i tevcihi* olmayarak kendi kendine ihraz* ettiği rütbelerin şereflerini haris ruhu için hiçbir vakit kâfi göremedi. Yükselmek, bulutların üzerinde taht kurmak istiyordu. Yaveri-i tali* ve iktidarıyla çıkamadığı bu en son makama bir Bolşevik kurşunu onu uçurdu.
Merhum zannetti ki cihanı yenmek, Abdülhamit’i korkutmak kadar kolaydır.
Sayfa 119 - tahlis: kurtarma
mübeşşer: müjdelenmiş
ceraim-i adiyye: adi suçlar
hamiyet: yurdunu, milletini koruma gayreti, millî şeref, haysiyet
eser-i tevcih: ilgi gösterme, layık görme, takdir etme
ihraz: elde etme, erişme
yaver-i tali: şansının yaver gitmesiKitabı okudu
