Savaşın Esmer Kızına!!
Biliyormusun!!
İçimde beslediğim ve her an yüzleştiğim büyük bir tembellik var !!
Sonunun ne olcağını bile bile sırf acı çekmek için oluruna braktığım o kadar çok şey var ki !
Hangisini anlatsam bilemiyorum, o kadar doluyum' ki boşver diğip yazdıklarımı silip silip tekrar yazıyorum.
Bunları düşünürken aklıma âdeta beni andıran bir savaşçının sözleri gelir.!!
+(biz bu savaşı kaybedecez) Hepimiz düşmanımızın ne kadar zalim olduğunu gerçekten bilseydik biz bu savaşı kazana bilirdik diye başlıyor...
Ve ekliyor" biz korkusuzuz, şimdi burada olmak bile korkusuz olduğumuzun göstergesidir ama bizim bu savaşı kazanmamız için kiminle savaştığımızı iyi bilmemiz gerekir, düşmanımızdan önce hep birlikte cehaleti yenmemiz gerekir.
-kaybedeceğinizden emin olduğunuz bir savaşta bile bile niye yer alıyorsunuz? niye savaşıyorsunuz? ölebilirsiniz!!?
+hımm!! bundan önceki savaşta O kadar bilinçli, değerli arkadaşlarımı kaybettim ki onlardan önce ölmediğim için çok kızgınım bu hayata.
Ve ekliyor' Boşver..
Bazılarımızın bazı şeylerden ders alması, için bazılarımız hayatlarına öncelik etmeli ve o mükemmel sözlerinin sonunu şöyle bitiriyor!!
Eminim bir gün geçte olsa her kes bizi anlicaktır.
Biz hiç sönmeyecek büyük bir ateşin küçük kıvılcımlarıyız.
(Ve Bundan dolayı bilinç azabı çektiğim doğrudur.!!!
Bundan kimene zararı bana ziyan olan benim)