Bu hayatta kimseye kendinden fazla değer verme yoksa kaybedersin ya da kendini mahvedersin kardeşim.
Kalbimin kırılışı da sessizdi..
Yanlışlarım da oldu elbet, olmadı demiyorum. Sevdiklerim de oldu yüzünü görmeye hiç tahammül edemediklerim de. Sevildiğim de oldu, yüzümü görmeye hiç tahammül edemeyenler de. Vedalara hiç sigara yakmadım ama, hayallerimi yıkmışlığım çok oldu. Ağlamadım da demiyorum ama mutlu olmaktan vazgeçmemeyi öğrendim.
Sayfa 114 - OlimposKitabı okudu
Ve insan bazen unutmak zorunda kalır.