.
Gesi bağlarının gülleri mavi
Ayrıldım yârimden gülmeyim bari
Yârden ayrılanın nic’olur hali
Atma anam atma şu dağların ardına
Kimseler yanmasın anam yansın derdime
Gesi bağlarında dolanıyorum
Yitirdim yârimi aranıyorum
Bir çift kelâmına güveniyorum
Gel otur yanıma hallerimi söyleyim
Halimden bilmiyor ben o yâri neyleyim
.
Bazen kendime neden işkence çektirdiğimi asla anlamıyorum. Mazoşist bir yapım yok ama bu seriyi elime her aldığımda hep bu hissiyattayım.
Lia kadar mazoşist olamayız elbet o yetenek şahsına münhasır!
Yani analık içgüdüm olmayabilir ama hani derler ya evlat olsa sevilmez diye Lia ve Adrian için aynısını söyleyebilirim.
Bu kitapta olayların
Gesi bağlarında bir top gülüm var
Hey Allahtan korkmaz sana bana ölüm var
Ölüm varsa şu dünyada zulum var
Gel otur yanıma, hallerimi söyleyim
Halimden bilmiyor ben o yâri neyleyim
(of) Gesi bağlarında bir top gülüm var
Hey Allah'tan korkmaz sana bana ölüm var
Ölüm var da şu dünyada zulüm var
Gel otur yanıma hâllerimi söyleyim
Hâlimden bilmiyor ben o yâri neyleyim
Gesi bağlarında dolanıyorum
Yitirdim yârimi aranıyorum
Bir çift kelâmına güveniyorum
Gel otur yanıma hallerimi söyleyim
Halimden bilmiyor ben o yâri neyleyim
Üç yıl önce bugün kaybettim ruhumun en kıymetli parçasını. Şimdi tüm yıkılmışlığımla tutmaya çalışıyorum yasını. Lakin bu bedenim böyle bir acı daha önce tatmamıştı, gözlerim bile bilmiyor bu ıstıraba nasıl ağlanır. Yalnızca yaşlarım bir alev gibi içimi yakmasını biliyor ama ne acı ki insanlar yüzümdeki perişanlığı görmek için çabalıyor. Keder içinde kaybolmuş biri nasıl üzülür ki? Ölmüş bir insan nasıl haykırır ki tüm bitmişliğini? Eğer görebiliyor olsaydınız bile bu hallerimi, ben yine de göstermezdim parçalanmış yüreğimi. Çünkü böyle bir acıyı hiçbir insan hissetmemeli.