Düşünün ki yoğun otların arasında pusulamı kaybediyorum veya tüfeğimi doldurmayı unutuyorum ve kendimi ormanda bir gergedan sürüsünün ortasında buluyorum. Düşüncelerimle aşırı meşgul olduğum için, zehirli bir Afrika yılanına basıyorum. Akşamüstü sivrisinek botlarımı zamanında giymeyi unutuyorum ve on bir gün sonra tropikal sıtmadan ölüyorum. Yıkanırken ağzını kapamayı unutmak bile dizanterinin saldırısına uğramak için yeterli. Bize göre bu olayların nedeni dikkatsizliktir. İlkel insana göre bunlar maksatlı kehanetler veya büyüdür.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim. Öyle bir tüketmek ki sonucu yepyeni bir ''ben''e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde... Bir ben ki tüm ilişkilerin perde arkasını görür de gülerdim sessizce yapay yakınlıklarına insanların. Kim kimi ne kadar anlayabilir Ömür Hanım?
Sayfa 82Kitabı okudu
Oysa ben bir akşamüstü oturup
turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim. Öyle bir tüketmek ki, sonucu yepyeni bir 'ben'e ulaştırırdı beni, kederli dalgınlığımdan her döndüğümde.
Şükrü Erbaş
Mağlup mu desem mahcup mu.?
Ama ikisi de değil..
Ben garip, sen güzel
Dünya umutlu..
Öyle bir tuhafım bu akşamüstü...
Ahmed Arif
Ama bir gün, aşırı duygulandığı bir akşamüstü, beynini saran bulutlar bir an aralanır gibi oldu.
Sayfa 52Kitabı okuyor
sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşamüstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
birkaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu
Gün soldu, vakit geç, gitme bırak, kal
Omuzlarında şal, başında örtü,
Odamda hülyalı bir akşamüstü
Gölgeler içinde renk ve dudak kal.
Gidersen sana da kırılacak, kal
-Gönlüm ki, böyle her gidene küstü-
Ve deme “buradan bir akşamüstü
“Giderken ardımda hıçkırarak, kal!”
Sayfa 30 - İnkılapKitabı okudu
Her şey efsaneyle başlar, kuşkularla yıkılır
İnsan bir akşamüstü varlığından sıkılır
Çalacak bir kapı yok, sefalet böyledir
Kapris varlığına dair yalanlar söyletir
Oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim.
En güzel alıntı
Edip Cansever'in şiiri gibi:
Maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi
Bir renk degildir mavi huydur bende
Ve benim yetinmezliğimdir
Ve herkesin yetinmezliğidir belki
Denecektir ki bir süre
Ve denecektir
Bir akşamüstü düsünmek bir akşamüstünü düşünmekten
Baska nedir ki...
Sayfa 198Kitabı okudu
"Her şey yaralı bir zamana akarken, kim
söyleyebilir çıraların beyhude söndüğünü.
bu son düğümün herkese atıldığını,
herkese yağdığını bu son yağmurun.
ateşin üşüdüğünü, suyun acıdığını…
rastladım bir akşamüstü herkese,
herkes nasıl yalnız!..”
( Metin Kaygalak)
