Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Psikiyatride bir annenin bilinçdışı olarak öz çocuğuna karşı nefret hissi ve öldürme arzusu duyması halinde kullanılan Medeia kompleksinin analitik tetkikinde, çoğunlukla, hadisede kadının kocasına karşı duymakta olduğu düşmanca hislerin rol oynadığı ortaya çıkmaktadır.
Fedakârlık, insanın sahip olduğu şeylerden bir başkası için vazgeçmesidir. Kimi zaman malından, kimi zaman rahatlığından, kimi zaman da canından vazgeçmektir. Bazen yapılan bir hatayı affetmek, bir sıkıntıya sabretmek, bazen daha fazlasına ulaşabilecekken azıyla yetinmek, bazen de kendi hakkından feragat etmektir. Bir annenin çocuklarına olan merhameti ve onların rahatı için yaptıkları göz önüne alındığında fedakârlık duygusunun insanın doğasında var olduğu açıkça görülür. İslâm Dini, bu fitri duygunun beslenerek kişide temel bir özellik haline gelmesini hedefler. Nitekim iman ile fedakârlık arasında çok sıkı bir bağ vardır. Yalnızca Rabbin rızasını kazanma arzusu, kişinin din kardeşine sevgi ve merhametle bakmasını sağlayıp, ihtiyaç duyduğu bir şeyi karşılık beklemeden daha çok ihtiyaç duyan bir başkasına vermesini kolaylaştırırken, fedakârlık ve îsår duyguları da Allah'a olan inancı kuvvetlendirir. Allah Teâla'nın, "Sevdiğiniz şeylerden Allah yolunda harcamadıkça iyiliğe asla erişemezsiniz. sözü de Allah'a duyulan sevgi ve iman ile îsår arasındaki bu ilişkiyi ortaya koymaktadır.
Sayfa 274Kitabı okudu
Hemen hemen bütün cocuklar, hatta taciz edilmis olanlar bile ebeveynlerini severler. Bu durum, çocuk olmanın doğasıyla iliskilendirilir. Bir çocuk incinmis, hayal kırıklığına ugramis, arzu ettigi sevgiyi almaya dair tüm olasılıkları uzak tutan yıkıcı davranislara kapılmış olabilir ama böyle bir çocuk için bağlanmak, hatta endise hissederek baglanmak dahi sevmek anlamına gelir. Bu sevgiye erişmek her sene biraz daha güçleşebilir; her sene, çocuk bağ kurma arzusunu daha sert bir sekilde reddedebilir; ebeveynlerini istemeyebilir ve onlara karşı en ufak bir sevgi bile hissettigini inkar edebilir. Ancak sevgi, tıpkı bunu aktif bir sekilde ifade etme ve sevilme arzusu gibi oradadır bu ve yakıcı bir güneş gibi gizlidir.'
Sayfa 21
Buda sürekli yaşamın acılardan, tasalardan, ıstıraplardan başka bir şey olmadığını söylüyordu. Çünkü yaşam sürekli yaşlılık, hastalık, üzüntü, korku, elem, tasa gibi olayların tehditi altındaydı. Bütün canlılar az veya çok bu olaylarla birlikte olmak, birlikte yaşamak zorundaydılar. Buda, bütün bu yaşamı meydana getiren şeyin doğmak olduğunu söylüyordu. Canlı varlıklar doğmamış olsalardı, bu azabı, bu acıyı çekmeyeceklerdi. Doğmak, elem ve acı çekmektir. Bir şey doğmadan azap çekerek tekrar ölmez. Öyle ise doğmaya, beden bulmaya neden olan şey nedir? Beden bulmadan, doğmadan anlatılmak istenen şey annenin rahmindeki ilk oluştur. Bu ilk oluşun nedeni ise varolma arzusudur. Varolma arzusu, beden bulma isteğidir. Yaşamı yaratacak olan unsur maddi bedeni yakalayıp, orada kendisine bir yer bulmak, beden olarak, birey olarak yaşamak ister.
Oedipus, hadım edilme endişesiyle babanın yasasına tabi olma etrafında geliştirilmiş bir kuramdır. Kız çocuk, penisi olmadığından dolay kendisini eksik hissettiği için, erkek çocuk ise hadım edilme endişesiyle babanın yasası içerisine girer. Deleuze-Guattariye göre ise Oedipus kuramı aşkınsal baba imgesini kurar. Askansal baba imgesi ise negatif
Çocuk, annenin karnının içinin kendisine ait olması gerektiğine dair bilinçdışı bir düş geliştirir. Çocuk, rahime girmek ve yeni cenini "öldürmek" ister. Bu bir çatışmaya sebep olur: cenini “öldürme" arzusu ile anneyi yitirme korkusu çatışır; çünkü anne, ceninin taşıyıcısıdır. Annenin sevgisiyle, üstben tarafından cezalandırılma arasında çatışma olur. Çatışma bunaltı doğurur ve çocuk, bunaltısını azaltmak için bir fobi geliştirir.
Sayfa 34 - Odağ yayınlarıKitabı okudu
Anne Schopenhauer hayal kırıklığı içinde...
Bir annenin kalbinin nasıl olduğunu bilemezsin. Ne kadar duygulu bir şekilde severse, bir zamanlar sevilen elden gelen her darbeyi o kadar acı dolu bir şekilde hisseder.
"Ne zaman bir başkasına uzansam, kendim eksiliyorum. Yetişkinlikte arkadaşım olmadı, olmasını da istemiyorum. Benim ilgisiz bir annenin ve sonunda kendi hayatına son veren mutsuz bir babanın çocuğu olduğumu hatırlarsın. Açıkça söylemek gerekirse, bana verebilecek ilginç bir şeyi olan biriyle hiç karşılaşmadım. Ve bunun nedeni benim aramamış olmam değil. Ne zaman birisiyle arkadaş olmaya çalışsam, yalnızca perişan bedbahtlar, sınırlı zekaya sahip kişiler, kötü kalpler ve kötü eğilimler buldugunu söyleyen Schopenhauer'la aynı deneyimi yaşadım. Yaşayan insanlardan söz ediyorum - geçmişin büyük düşünürlerinden değil."
