..
Bu kötü mülküne ibretle nazar kıl, ey can!
Gafleti eyle heba, hali değildir meydan.
Hani Sultan Süleyman, hani İskender Han?
Sad-hezar ömrü sürur ile geçir sen bir an
Ne güle, bülbüle baki, a gözüm bağ-ı cihan.
Kime yar oldu, istediğince felek-i devr-i zaman..
Gazel
Bu kötü mülküne ibretle nazar kıl, ey can!
Gafleti eyle heba, hali değildir meydan.
Hani Sultan Süleyman, hani İskender Han?
Sad-hezar ömrü sürur ile geçir sen bir an
Ne güle, bülbüle baki, a gözüm bağ-ı cihan.
Kime yar oldu, istediğince felek-i devr-i zaman
Sayfa 21 - Sis YayıncılıkKitabı okudu
HERKES ETTİĞİNİ BULMASI VARDIR
Deli gönül melûl olup gam yeme
Ağlamanın elbet gülmesi vardır
Adûya intikam kalır mı böyle
Herkes ettiğini bulması vardır
Hak için ibadet eden sadıklar
Mertebesin bulur bağrı yanıklar
Bi-vefü. dilberi seven Aşıklar
Gabi böyle melûl olması vardır
Bu aşk dedikleri bir yoldur ince
Bülbüle cevreder bir gül-i gonce
Bir güzelin kendi gönlü olunca
Tenhaca odaya gelmesi vardır
Bu bir eski sözdür söylenir ezel
Dilber akçe ister dinlemez gazel
Zengince bir aşık bulsa bir güzel
Züğürdü feryada salması vardır
Katibi sabreyle ötesi yakın
Hercai gözetmez tuz ekmek hakkın
Bi- vefa dilbere aldanma sakın
Hemen bir yüzüne gülmesi vardır
KÂTİBÎ
İliklerime kadar işledi bu gazel..
Bu fena mülküne ibretle nazar kıl, ey can,
Gafleti eyle heba, hail değildir meydan.
Hani Sultan Süleyman, hani İskender han?
Sat hezar ömrü sürür ile geçir sen bir an.
Ne güle, bülbüle bakî a gözüm bağ-ı cihan, Kime yâr oldu muradıncafelek—i devr—i zaman*
Masal bu yaa...
Hatırlıyor musun bir gün bir masal okumuştuk seninle? Bülbüle âşık kızın masalını.
Masal bu ya, güzel kız ölümü beklerken bir deniz kıyısına sığınmış. Hastalığının devası yokmuş artık. Günleri sayılı... Gel zaman git zaman başucundaki güle bir bülbül dadanmış. Bülbül her gün gelip gitmeye başlamış. Şarkılar söylüyormuş güle. Yüreğini açıyormuş
Sayfa 51Kitabı okudu
Bir Bülbüle Gazel -ya da ölüme-
Karanlıkta dinliyorum; ve, birçok kere
Yarı aşıktım huzur verici ölüme belki,
Ona tatlı isimler verdim ilham dolu kafiyelerde,
Gökyüzüne alması için sessiz nefesimi;
Şimdi ölmek her zamankinden hoş,
Son bulmak acısızca geceyarısı üzerinde,
Sen ruhunu dökerken her yana
Böylesine bir vecd halinde!
Yine de söylerdin sen şarkını, ve kulaklarım nafile-
Yüce ağıdına karşı bir adiyim burada.
Sayfa 41 - John KeatsKitabı okudu
