Burjuvazi, toplumsal sorumluluk duygusunu, hayırseverlik yaparak karşılardı. Yoksullardan karnı doyurulması gereken yabancı bir tür, acı bir kabile gibi söz ederlerdi. Bazen antrenin kapısı çalınır, hizmetçi içeri seslenirdi: "Yok bir şey, bir yoksul gelmiş!"..... ...Yoksullarla tatlı dille konuşmak uygun düşerdi; "Hadi al bakalım evlat!" gibisine, bir hastayla ya da zeka engellilerle konuşur gibi.