Bu bir Yunus romanıdır. Ona bazen Aşık Yunus, Biçare Yunus, Miskin Yunus, Derviş Yunus derler. Biz ona "Bizim Yunus" deriz. Yunus Emre hakkında okuduğum ilk roman oldu "Od". Ne kadar sevdim anlatamam ama dilimin döndüğü kadar anlatacağım. Hayatta çok şeylerle sınanmış bir insandır o. İnsandır, bazen nefsine yenik düşmüş ama başarmış sonrasında nefsini yenmeyi. Nefs mertebelerini birer-birer aşmış. O bir arayışın peşinde olmuş hep, kendi iç dünyası ile savaşta olmuş, içini yoklamış hep, "Yar yüreğim yar gör ki neler var" demiş. İçinde bir şeyler daha fazla birikmiş zamanla, şiirler söylemeye başlamış. Onun şiirleri dillerden dillere dolaşıp ta bu güne kadar ulaşmış. Şiirleri öyle içten, öyle latif, öyle ince ki... duyup da sevmeyen olmaz bence.
Yunus'un en çok sevdiğim iki misrasını sizinle paylaşmak isterim:
“Ben gelmedim davi için, benim işim sevi için,
Dost’un evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldim”
Yunus, gönüller yapalım, yapın, gönül kırmayalım demiş, bize bunları önermiş. Kitabı okudukça duygudan duyguya atladım, bazen oldu sevindim, bazen oldu hüzünlendim... Bazen öyle şeyler duydum tüylerim ürperdi...
Ben seve-seve okudum, herkese okumasını tavsiye ederim. Hoş okumalar dilerim.
emre timur'un #palyaçonunlistesi kitabıyla geldim... Kitabın kokusundan çok bahsetmeyeceğim ki okuyucu kendi algılarıyla , hissettiklerini şahsi olarak yaşasın idrak etsin istiyorum.Yazarımız şizofren kitabında Felsefe - Bilişsel tedaviyi vurgulayıp okuyucuya güzel bir yol