bu dünyada
acı çekmeyi bir türlü beceremedim.
belki yaşarken yüzüme gülmeyen hayat,
ölünce güler dedim.
ben de intihar** edip
yeryüzüne si*tir çeken şairlerden olmak istedim,
fakat dö*üm yemedi,
intihar dersinden sınıfta kaldım.
ne gördün bütün kapıların birer birer kapandığı bu dünyada? hangi kusurunu düzeltmene fırsat verdiler? son durağa gelmeden yolculuğun bitmek üzere olduğunu haber verdiler mi sana? birdenbire: "buraya kadar!" dediler. oysa, bilseydin nasıl dikkatle bakardın istasyonlara; pencereden görünen hiçbir ağacı, hiçbir gökyüzü parçasını kaçırmazdın. bütün sularda gölgeni seyrederdin. üstelik, daha önce haber vermiştik, derler onlar. her şeyin bir sonu olduğunu genel olarak belirtmiştik.
"toplulukların çoğu ataerkildir," dedi. "erkek egemenliği altında çok fazla şiddet yaşanıyor. bundan kadınlar, çocuklar, hayvanlar kadar erkekler de zarar görüyor. kötü eğitim ve aşağılık kompleksi, bir sürü canlının hayatına mal oluyor. bir gün bir oğlum olursa, ona bir kadından daha zayıf olmanın erkekliğinden bir şey