Ne yazılır, ne yazılabilir bilmiyorum. Kitabın kapağını kapattığımda sorguladım. Hayatı, insanları, iyiyi, kötüyü, duyguları... Her şeyi sorguladım. Uzun zamandır bir kitaptan bu kadar etkilendiğim olmamıştı. Sonu o kadar dokundu ki bana, o kadar işledi ki içime... Çok ağladım, ama çok da farklı hissediyorum kendimi. Buruk ve hüzünlüyüm.
Tek söyleyeceğim şey bu kitabı yaş fark etmeksizin herkesin okuması gerektiği. Lütfen okuyun, okutturun. Bu kitap çok daha fazlasını hak ediyor. İnsanların kalbine dokunmayı bekliyor. Lütfen, ona bir şans verin.
Ve sanırım benim hala bir umudum var. Belki biz de bir şeyleri değiştirebiliriz. Bu dünyayı daha iyi bir yere dönüştürebiliriz. Cehennem topraklarında çiçekler yetiştirip onları korur ve büyütebiliriz. Bir cennet inşa edebiliriz. Belki bir gün başarırız bunu.
Umarım.