Belki ermeni isyancılar tarafından Van'da yapılan vahşetin uygun bir şekilde örtülüp gizlenmesinin sebebi, ermenilerin bu konuda maharetle anlattıkları hikayelerdir: " Van'daki olaylar 20 Nisan 1915'te Türklerin ermenilere yaptıkları baskın ve saldırı ile başlamış ve bunu takip eden ermeni saldırıları sadece kendilerini savunmak için yapılmıştır." Hristiyan batıda kabul gören hikaye şekli bu idi, çünkü Hristiyanlar tarafından anlatılmıştı.
Pişmanım
Daha önce Ahmet Ümit onkumadığım için çok ama çok pişmanım. bir anda okuyacak kitap bulamadığım zaman bir ileti paylaşmışyım ve o zaman 
KitaplarlaHuzurum adındaki mükemmel insan Ahmet Ümit önerdi . O zaman bana başka bir kitap önermişti. 
Elveda Güzel Vatanım onuda okumayı düşünüyorum elime bu kitap geçmişti benim. Kendisine çok teşekkür ediyorum . sayesinde aldığım bu kitaptan bu kadar memnun olacağımı tahmin etmezdim. Yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım.
Gelelim kitabın konusuna çok detaylı yazmıycam konuyu .Berlin cinayet bürosu çok trajik bir vaka ile karşı karşıya katilimiz nedeni bilinmeyen bir şekilde mitolojik argümanlar ve metoforlar kullanarak bunları yaparken de kusursuz bir planlama yaparak komserimiz Yıldız Karasu yu zor bir soruşturmanın içine atar. Herkes katil olabilir.
Kitapta çok beğendiğm şeylerden biri katilin argümanlarını ve metaforlarını anlatan bölümler hem hikayenin çıkış noktasını hem de hikaye ile bağlantı kurmamızı kolaylaştırıyor. Bilgilendirici de olması cabası tabii. Hiçbir polisiye kitabında mitoloji ile bağlaşacak bir cinayet senaryosu gelmezdi aklıma cidden cok yaratıcı bir fikir. katili Komiser Yıldız ile bulmaya çalışıyorsunuz ister istemez. bir diğer detayda Naziler ile igili bölümler aslında hem dönem Almanyasının hala nazi sempatizanları ile hem de azınlık kısımdaki durumları da göz önüne seriyor.
Final kısmından yani katili bulmaktan bahsedecek olursak çok iyi bir ters köşe yaşadım asla ama asla katil beklediğim kişi çıkmadı. İnanılmaz bir zevkle okuduğum bir kitap oldu .Kaldı ki ne kadar iyi olduğunu severek yazdığım bu satırlardan anlayabilirsiniz. Yazdığım en uzun inceleme oldu.
Tutunacak bir şey arayan herkese kendilerine tutunmalarını tavsiye ediyorum. Biliyorum onun da sağı solu belli olmuyor ama yine de elimizdeki seçenekler arasında en iyisi bu,
Duygulu düşler sokağı
Bir hikaye yazdım sana
Sen kaçarken parmak uçlarında
Öylece baka kaldım ardından
Kalbim mahşer yerine döndü
Bulamadım kendimi
Söküp atılmıyor ki sevgin
Kurtulsam bu aşktan
Unutamadım seni
Çok sevdim demekki
NKRGN
Mutlu son dediğimiz nedir ki Osman? Anlatanlar, hikayenin mutluluğa yakın bir yerinde anlatmayı bıraktıkları için birilerinin sonsuza dek pembe bulutlarda yaşadıklarını sanıyoruz. Halbuki Pamuk Prenses’le yakışıklı Prens düğün organizasyonu sırasında mutlaka kavga etmişlerdir. Kaynanalar bir şeylere karışmış, kayınço bir hırtlık yapmış, arkadaşlar dolduruşa getirmiştir. Nikah masasında bitmiş bile olabilir bu masal, hiç bilmiyoruz ki.
“Bulutların kararttığı göğe baktım, hayatın niye bu kadar karışık, niye bu kadar anlaşılmaz olduğunu düşündüm.”
Kitabı okurken de yukarıda belirttiğim alıntı gibi karışık duygular içerisindeydim. Ne düşünmeliyim Cemile için ya da sessiz, kimsesiz Danyar ve tabii bir de “kiçine bala” yani Cemile'nin kaynı olan karakter için. Bu üçlüyü hikâye boyu kiçine baladan okuyoruz.
Daha önce Aymatov'dan iki kitap okudum ve sevmiştim net duygumu ifade edebiliyordum kitaplara karşı.
Okuduğum iki kitabı Selvi Boylu Al Yazmalım ile Toprak Ana idi. Ancak Cemile kitabında aşırı arafta kaldım. Çok iyi ya da kötü diyemiyorum okuyan arkadaşlarım var ise görüşlerinizi merak ediyorum mutlaka yoruma bekliyorum. Benim gibi Cemile kitabında arada kalan oldu mu ya da benim gözümden kaçan başka bir bakış açısı yakaladınız mı yazın lütfen. 
Cemile 
Cengiz Aytmatov
“Aşk, yalnızca görünüşe, güzelliğe, gençliğe yönelirse ömrü çok kısa olur. Aşkın ruhu imanla, ahlâkla ve ebedî beraberlikle beslenirse uzun ömürlü olur ve insana cennet mutluluğu yaşatır.”
Arka kapaktaki bu cümle kitabı özetler nitelikteydi. Buraya da yazmak istedim: "Kitap “aşk” diye yanlış ilişki içinde olan ve çok zaman da bu uğurda kişilik değerlerini yitiren bazı insanlara örnek olması dileğiyle hazırlanmıştır."
Kitapta bulunan birbirinden bağımsız ve ibretlik tam on dört hikâye var, her hikâye insanın içini sızlatan ve sarsan nitelikte. Aşkı doğru anlamak ve doğru olana yönelmek adına harika bir eserdi. 
Halit Ertuğrul 
Aşk Böyle Yaşanır
Hayat, kısa bir nefes gibidir, Doludur acılarla, tatlarla, renklerle. Her soluk, bir hikaye anlatır, Ve her an, bir yolculuğa davet eder.
"Vonnegut'un, her zaman kulak arkası ettiğim bir başka öğüdünde söylediği gibi: ' İşler yolunda gittiğinde bir durun ve yüksek sesle 'Daha ne olsun? ' demeyi unutmayın. '"
Sayfa 66 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
"Hayatıma şöyle bir bakıyorum da halen ve daima yaşamaya karşı büyük bir iştah duyuyorum. Bir vincin altında filan kalmazsam ömrümü son bölümüne kadar izlemeyi planlıyorum. "
Sayfa 66 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
"Bu kayboluş meselesi üzerine çok düşünüyorum. Sen mi kayboldun yoksa ben mi, bir türlü karar veremiyorum. "
Sayfa 63 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
"Bazen, az önce şuralardaymış da kaşla göz arasında kaybolmuş bir eşyamı arar gibi seni ararken buluyorum kendimi. Bulduğum gibi de kaybediyorum. "
Sayfa 63 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
Hubert hep sessizliğe yatkındı -sanki hayat bir pamuk ipliğiyle bağlıydı da boş konuşma kopartacaktı bu ipliği.
Sayfa 119 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Hepimizin hayatı bir roman, bir hikâye, bir masal aslında. Acılar her zaman insanlar için mutluluktan daha öğreticidir. Mutluluk küçücük bir kuş gibidir, konduğunu anladığınızda o zaten uçmaya hazırlanır ama acılar kondu mu, kolay kalkmaz yerinden.
