Bir mahkumun bu kararın öncesinde ve sonrasında bir hayat sürdüğünü kuşkusuz düşünmüyorlar
·
Puan vermedi
12 sayfalık önsözü bile insana çok şey katarken kurgunun insana kattıkları haddinden çok. Önsözde önce neden idam olmalı sorusunu sorduktan sonra tüm sebeplere karşı bir anti tez oluşturuluyor. Ne olursa olsun bu büyük caniliğe karşı büyük bir adım o döneme göre.
Dostoyevski bu kitabı okuduktan sonra "Hugo'nun yazdığı her şey arasında en gerçek, en doğru kitabı." demiştir.
Kitabı mahkumun ağzından okumanın en iyi yanı onun düşünce yapısını, onun o anki yaşadığı duygu durumunu en iyi şekilde anlayabilmek.
Bu kitabın önsözünü okumayıp, kurguyu desteklemeyen illaki olacaktır, bunun en büyük sebbi ise suçun nedenini bilmemek olacaktır. Ki onlara da hak verilebilir mi? Tartışılır tabii ki. Ben vermiyorum açıkçası, önsözde bir eksik görenlerle tartışmak doğrudur.
Bence 47, 68 ve 69. Sayfa bu durumun ne canice, ne duygusuzca olduğunu çok güzel açıklıyor. En etkilendiğim kısım orasıydı.
Bir İdam Mahkumunun Son Günü kitabını incelemek, zihinsel, duygusal ve manevi açılardan zengin bir deneyim sunabilir. Kitaplar, mahkumların içsel dünyalarını zenginleştirebilir, düşünce kalıplarını sorgulamalarını sağlayabilir ve anlamlı bir bağlam oluşturarak son günlerini daha anlamlı hale getirebilir.
Bir İdam Mahkumunun Son Günü 
Victor Hugo
Jüri üyelerinin suratları oldukça solgun ve bitkindi. Gece boyunca uyanık kaldıkları için yorgun düşmüşlerdi belli ki. Bazısı esniyordu. Hiçbirinin yüz ifadesi, bir gece önce bir mahkumun idam cezasını kararlaştırmış birinin yüz ifadesi gibi değildi. Bu iyi kalpli burjuvaların yüzünde, iyi bir uyku için duyulan arzudan başka bir şey seçemiyordum.
Sayfa 47Kitabı okudu
Bu kitabı okurken beklentilerim belliydi aslında.Kitabin nasıl ilerleme kaybedeceğini tahmin etmiştim.Ama tek sorun bu denli gerçekçi ve etkileyici olabileceğini tahmin etmemiştim.Kitap sizi kendi kimliğinizden çıkarıp bir anda idam mahkumunun yerine koyuveriyor.Zaten bu şekilde okuyunca bu kitaptan bir şeyler çıkartabilirsiniz.Mahkum cezasını öğrendiği an içine çöken korku ve daha sonra onun yerini alan ardında bırakacağı insanlara neler olacağını düşünmesi...Özellikle küçük kızının geleceği hakkında endişe duyması ve onun kendisi yüzünden toplumdan dışlanabileceğini düşünmesi çok acı verici bir olay.Bir insanın suçu ne olursa olsun ölümle cezalandırılması tamamen barbarca bir düşünce.Suçlu ise cezasını çekmeli buna bir lafım yok ama idam cezası tamamen farklı bir bakış cezalandırma açısından.Çünkü o giyotinin kestiği veya darağacının sallandırdığı sadece suçlu olmuyor bir nevi mahkumun bütün ailesi bu cezaya tabii oluyor.Ah özellikle Greve Meydanındaki o kalabalık yok mu...İnsanlar bir insanın öldürülüşünü izlemek ve bundan zevk almak icin toplanıyorlar.Bir toplum bu kadar hasta ruhlu ve sadist olmamalı. 
Bir İdam Mahkumunun Son Günü Victor Hugo
Aslında karanlık, zindanın kara ekmeği, mahkumun tasına bandığı azıcık ekmeği; küçük düşürülmek, eğitimli biri olmama karşın zindancıların gardiyancıların aşağılamaları, konuşmaya ve cvp verilmeye değer bir insan olarak görülmemem, sürekli olarak yaptığım ve bana yapılacak olan şeyi düşünüp yaprak gibi titremem, işte cellâdın elimden alacağı tüm servetim bu kadar.
Sayfa 26Kitabı okudu
