Bir gece, çıplaklığımızı örten çarşafların altında, ona dedim ki: “Bulunduğun yerde sana ulaşamam, çünkü insanî güçlerin açmayı başaramayacağı bir kapının ardına kapattın kendini,” ve o, acısını çekmek için gizlenen bir hayvanın hıçkırığı ve inlemesiyle dedi ki: “ içeri giremesen de benden uzaklaşma, beni göremediğin zaman bile elin bana uzanmış olsun, eğer bunu yapmazsan hayatı unuturum, ya da o beni unutur.”