Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
"Yüreğinin Götürdüğü Yere Git" daha önce defalarca duyduğum ama basit bir aşk romanı diye düşündüğüm için hiç dikkatimi çekmeyen bir kitaptı. Bir arkadaşım öyle olmadığını, yaşlı bir kadının torununa yazdığı mektuplardan oluşan bir kitap olduğunu söyleyince ilgimi çekti ve okumaya başladım. Başlar başlamaz da zaten etkisine aldı ve çok
Cesur Konuları Güzel İşlemek Herkesin Harcı Değildir
Madam Bovary ilk başta çok eleştiriye açık bir kitap gibi duruyor. Edebiyat çok farklı bir şey tabi. Mesela geçenlerde ensest temasını işleyen bir oyuna yapılan bir incelemede “enseste özendirilmek”ten bahsedildiğini gördüm. Yani içinde ensest geçen her şey ona özendiriyor mu oluyor? Böyle incelersek, ki sanırım kitap ilk çıktığı zamanlarda böyle
84 syf.
10/10 puan verdi
Benim için Şükrü Erbaş her zaman bir başka oldu. Sevgisi,hürmeti, nezaketi... Bu kitap hakkında ne yazsam eksik kalır. Öyle güzel sevmiş ki Hatice'sini,her mısra ağlıyor gibiydi. Hatice Erbaş'ın yokluğunda ,evdeki varlığını hissetmek için,Hatice Erbaş'ın düzenini aynen devam ettirme çabası:
" Merak etme,mutfağı tertemiz ettim
Terlikler senin istediğin gibi duruyor
Çamaşır ipini silmeden asmıyorum çamaşırı" belki de yokluğuna inanamama süreci bilemiyorum,büyük bir yumru gibi oturdu boğazıma. Kalabalıklar içinde bile yalnız hissetmesi, en ufak izinin silinecek olmasına korkması, izler silinince tamamen kaybedecekmiş gibi korkusu beni ağlattı:
"Misafirler gitti
Biz kaldık yine.
Eşyaların düzeni bozulmasın diye
Çırpınıp durdum sessizce.
Yeri değişen her şeyin
Seni biraz daha uzaklaştırdığını söyledim
Öylece baktılar yüzüme.
Insan anılarını nasıl korur başka" sevgiye,aşka, emeğe,bir ömre vefa bu olsa gerek...
Yokluğunda sadece ölümü düşünmek ve bir an önce kavuşmayı arzulamak:
"Ömür Hanım
Seni çok özledim,çok
Ben gelene kadar çürüme ne olur." bol bol iç çektim, her mısrada ah be ne güzel sevmiş dedim. Yazmakla bitmeyecek kadar hürmet edilesi bir sevgi... Teşekkürler Şükrü Erbaş ♡
"Ömür Hanım, iyi ki ben de seninle yaşadım dünyayı."
Germinal/Emile ZOLA
Kitap hakkında ne söyleyebilirim diye düşündüm, hayır bir şey demeyeceğim, herkesin okuması gereken bir kitap, unutup tekrar okumak isteyeceğim bir kitap diyeyim başka da bir şey demem.:-)
Tanrı da biliyor ya, kimseden bir alıp veremediğim yok, ama zaman zaman bunca haksızlığa dayanamıyorum./Syf.173
İşin asıl kötü yanı
Zygmunt Bauman, öyle sıradan bir sosyolog değildir. Anlam arayışını hayatının sonuna kadar sürdürmüştür. Onun ömür cizgisindeki yürüyüşü, kendini hakikat diye dayatan bütün güçlere karşı bir tür direniştir de. Sürekli sorular sormakla kalmaz bu sorulara cevap vermeye de çalışır. Ama şunu da bilir, insana ve insanlığa dair her şeyi kavramak
Kitap kapağında sadakat ve ihanet üzerine aforizmalar yazınca kitabın tekeşliliği savunduğunu düşünmüştüm. Oysa kitap tekeşliliği bir aldanma ya da kendimizi aldatma yöntemimiz olarak ele almış, bu fikre katılmadım. Tekeşliliği seçiyor olma nedenimiz bizlere dayatılan algılar değil bana göre, sevgi sadakat gibi bir sürü duygu var işin içerisinde.
Çocukluğunda yaşadığı yalnızlığı, gençliğinde ailesinden kopuşunu, sıkıntılı yıllar ve intihar girişimleri sade bir anlatımla kaleme almıştır. Kitabın ana karakteri yazarın ta kendisi Yozo aslında hepimiz Yozo'yu tanıyoruz. en üzgün anlarında bile şaklabanlık maskesine sığınmasından, mutluluktan bile korkan zayıflığından, sırf bir topluluğa ait olabilmek ve heyecanlanmak için çok da bilgisinin olmadığı bir siyasi görüşe hizmet etmesinden, kurduğu yanlış arkadaşlığından, dünyaya ve insanlara duyduğu yabancılık hissinden, orasından ya da burasından ama muhakkak bir köşesinden onu tanıyoruz. Öyle bir hayat ki insanlıginı yitirmemek icin güzel şeylerin çok az olduğu ama talihsizliğin, kadersizliğin, yapayalnızlığın, eziyet çekmenin, dışlanmanın , yoksulluğun, daha çocukluk döneminde başladığı zorluklara karşi etkili bir savunma arayışınin bir ömür boyu sürdüğü hak etmedigini düşünmek zorunda kaldığını düşündüğüm bir yaşam. Verilen büyük mücadele ve her şeye rağmen şikayet etmeyip , insan olarak kalabilmeye çalışma mücadelesi oldukça etkileyici bir yaşanmışlık Osamu Duzai'nin en önemli eserlerinden biri olan bu kitapta kendi öz yaşam öyküsünü anlatmaktadır. Tavsiye edilir ama depresif bir dönemdeyseniz bu kitabı okumayı daha uygun bir zamana ertelemenizi tavsiye ediyorum.
Çok güzel ve akici bir kitaptı. Sevmenin, aşık olmanın aslında yaşatmak, ıyı olmasını istemek, kendinden önce onu düşünmek olduğunu bir kere daha göstermiş. Bir aşk için yitip giden kaç ömür.. Aşk beklemekmis,sabretmekmis,görüp dokunamamak, gormeyip hayallerinde yasatmakmis. . Belki beni sever diye gölgesinde var olmakmış.. Yaşarken ve ölürken beraber olmayı arzulamakmis..
Sarhoş olmuş bir ruh
(*spoiler*)
İki ayrı açıdan görüntü
Hayatını sadece bir hiç etme yolunda çabalamış bir kadın, at gözlüğü ile bakıp çevresindeki gerçek aşkları görmeden aşk sandığı hastalığı iyileştirmeye çalışmadan ölüp gitti. Ve okuduğum tüm kitaplar içinde en korkak bulduğum karakter bu oldu kendini süslü cümlelerle güçlü ve fedakar gösterip bunu fedakarlık olarak algılama demesi bile sinir bozucu. İşte bu kitabı sadece okurken düşündüğüm bu oldu. Ancak kitabı anlamak yolunda söyleyebileceğim sözüm ise bu kadının her birimizin içinde bir yerde yaşadığı aslında sadece aşık olduğumuz olgu yazar değil de başka bir meta. Her bir insan kendi içinde ruhunu unutturacak o esrarengiz tutkunun zehrine dalıp gidiyor. Kitap çok kısa ama bir ömür.
Kalbini başka duyguların ve zevklerin vereceği mutlu ve uzun süreli aşklara kapatıp bedeninin hiçliğine ona sahip olan kişilerin kim olduğu yerine kim olmadığına göre karar vermek ne kadar da cesurca. Kitabı okurken zihin kendini bir yolculuğa çıkarıp bilinçaltı deryasının her damlasını inceliyor yaşanan duygulardan bir çıkarım elde etmeye çalışıyor ve bunu Kafka okurken yapmadan duramıyor. Belki bir anı bir his bulur diye uğraş veriyor. Kitabı sadece okuyunca yapacağım yorum; delilik ve acımasızlık olurdu ancak Kafka ile beraber düşünmek burada bir benlik oluşturmuş dedirtiyor.
Dalgalar Üzerine
Dalgalar üzerine konuşmak oldukça zor.
Elinizdeki kitap “an”lardan oluşuyor. “An”ı betimlemek kulağa zor gelmese gerek. Halbuki bizim an anlayışımız, şu anımız, yaşadığımız hayatın belki de en canlı öznesi, saniyelerden ufak ve bölüne bölüne gelinmiş, sürekli üzerinde olduğumuz an. Bizim an düşüncemiz; geçmişin yansımalarının gölgesinde,
