Yazamadım, elimden düştü kalem,
Saplanıp kağıda bir nokta çizdi..
O noktada sanki tükendi gecem,
Vazgeçtim her şeyden bir sabah vakti
yine ben kaldım
Herkes gitti.
Bir ben kaldım.
Her şeyden vazgeçtim.
Bir kendimi dinliyorum.
Her yerde gürültü var.
Bastırıyor bunu duygularım, düşüncelerim.
Düşündüklerim birikip birikip her defasında beni kendine getirmiş.
Bunu fark ettim.
Geç oldu ama fark ettim.
Herkesin gidişini izledim her defasında.
Ve yine bir ben kaldım ortada.
Yolun ortasında yine ben kaldım.
1 Ağustos Salı 2023
öyle vazgeçtim ki her şeyden hikayenin sonunda tek başına bir düzen kurup öleceğim.
"Son günlerde öyle hırslıyım ki görseniz şaşırırsınız. Üzüntüm benim en temel motivasyon kaynağım oldu. İnancım ise disiplinim. Öyle bir kırıldım ki anlatsam anlatamam. Kelimeler yetmez. İnanılmaz çalışıyorum. Öyle ki artık az uyuyor, az yiyor ve çok fazla çalışıyorum. Az yiyorum çünkü yediğimi kendim hazırlıyorum, bu da epey bir zaman alıyor ve de çok yemek zihni tembelleştiriyor. Açlık ise zihnin performansını arttırıyor. Bol bol yürüyüş yapıyorum. Yürürken okuyor, düşünüyor, dinliyor ve yazıyorum. Eve ve kütüphaneye geldiğimde ise delice çalışmaya devam ediyorum. Çok şeyi bıraktım. Çok şeyden vazgeçtim. Birçok hobime elveda ettim. Kendimi tam anlamıyla dönüştürmek için yeni hobiler edinmeye başladım. Onlar için uğraşıyorum. Hayır eğreti durmayacak. Çünkü onları kendi özümün bir parçası yapacağım. Zira zaman, emek ve anılar sizi siz yapanlardır. Başaracağım. Başarmanın formülü istikrarlı ve uzun süreli bir çabadır. Motivasyonunuz olmasa da devam etmektir. Disiplinli olmaktır. Ve ben öyle bir parçalandım ki artık bir önceki ben dahi ben olamam. Küllerimden yeniden doğacağım. Ki zaten buna başladım. Bunu sadece kendime değil, tüm bir ülkeye ve hatta tüm bir dünyaya ispat edeceğim. Buna inancım var çünkü benim bu dünyada doğru bildiğim yegane şeyler istikrarlı sonsuz bir çaba ve yüksek bir zekadır. Ve bunlar da bende var. Göreceğiz, çok iyi göreceğiz." (Jack Brooks'dan)
yakarış
Türk Tanrısı! Türk Yersuları! Umay! Yarın için bana güç verin! Öcüm yağıda kalmasın! Budun tutsak olmasın…Kana kan vuruşayım. Doya doya kırışayım. Can gövdeme yük oldu. Bir umudum sende kaldı. Sonsuz karanlığımı aydınlat! Sönmez ışığından bir damlasını yoluma fırtlat! Ocağımı söndür de budunu yaşat!.. Türk Tanrısı! Can senin olsun, gözlerimi ver! Yıllarca neler çektim, kimse bilmedi. Gözlerim ışık aradı ama bulamadı. Gözsüz at koşturdum, gönül tat almadı. Her şeyden vazgeçtim. Yalnız bir savaşlık ışık ver. Türk Tanrısı! Göğün rengini, güneşin parlaklığını, gecelelerin süsü olan yıldızları, yeşil ağaçları, hatta arkadaşlarımı, yakınlarımı, oğlumu bile gösterme. Yalnız ben ölünceye kadar yağıyı göster. Sadağımdaki ok, kolumdaki güç, damarlarımdaki kan tükeninceye kadar yağıyı göster...Beni kendimden utandırma! Budunu yendirme! Yağıyı sevindirme!..
Sayfa 362 - ÖtükenKitabı okudu
Bir şeylere inancımı yitirdim. Sorsanız ne olduğunu söyleyemem. Her şey beni yordu ama tek tek sayamam. Güvenim yerle bir oldu ama toplamak istemiyorum. Birçok şeyden vazgeçtim ama bu vazgeçmeye neler dahil bilmiyorum. Kimseyi istemiyorum.Buna herkesin dahil olduğunu biliyorum...
Bekledim, gelmedin. Kendimi avutcak bir sürü şey buldum, ama o gün kendime; ‘bana bok gibi’ hissettirmene bir açıklama yapamadım. Emin oldum senden gitmeye, ne varsa attım, sildim. Ama nereye gideceğimi bilmeden. Her şeyden vazgeçtim bizim adımıza olan, sonrasında ne yapacağımı bilmeden. Demiş ya hani şair: “yokluğuna üzülmek, yaptıklarına üzülmekten daha kolay.” diye. İşte tam ordayım bugün. Gittim; senden bir “kal” kelimesi çıkmamasından daha az acıtarak.
Yeni bir dünya için vazgeçtim her şeyden.
"Yeni bir dünya var, anlıyor musun Olric? Her şeyi geride bırakmak gerekiyor."
Sayfa 348
Ben her şeyden ne zaman vazgeçtim? Bir yerlerden döndüm sanki ve kimseleri bulamadım. Gidip gidip geri dönüyorum, kimse olmuyor. Yılmadan yürüyorum, trenlere, uçaklara, gemilere biniyorum; sonra, artık zaman doldu, diyorum, dönebilirim. Geri dönüyorum: Kimseler yok. Her dönüşte biraz daha eksiliyor şehir. Yollar bitiyor, telgraf direkleri, ağaçlar... Çıplak bahçelerde çöl ya da kutup rüzgârları...
Sayfa 242Kitabı okudu
Vazgeçtim
Vazgeçtim senden,bundan ondan,halktan ama her şeyden/
Söyledim kâr etmedi, söylemedim vicdanım razı gelmedi/
Devir başka bir devir, düştük bu devirde biz elden etekten/
Ayaklar baş, başlar ayak oldu kimse hak hukuk nedir bilmedi/
Vazgeçtim kavgalardan, fikrime yönelik kelamdan, zikirden/
Ne beklersin ki görünüşte adam ama , nasibi yok iz'andan,fikirden/
Arif olan seyreyler her şeyi Hakk için sessizce ve derinden gönül gözüyle/
Halk için vazgeçtim ancak Hakk için durmak yok fikirden,zikirden
KK
Çok uzun bir süre önce hak ettiğim şey için sevdiğim şeyden vazgeçtim .