Beni tüketen illetin ne olduğunu gitgide daha iyi anlıyorum: "Kesin bir şüphe" bu. Kendimi bildim bileli ruhumda dal budak salmış, yakamı bir türlü bırakmayan evrensel bir soru: "Neye yarar?" Ah, şayet bu "Neye yarar?" sorusu benliğimde kökleşmemiş, her yeri kaplayıp bütün yeşilliklerimi kurutmamış olsaydı, geçenlerde birinin dediği gibi bambaşka bir insan olurdum.