Kuru tarihi bu yüzden sevmiyorum.
Herhangi bir insan ağının tarihini incelerken, zaman zaman durup kurgusal olmayan gerçeğin penceresinden bakmanın faydası olacaktır. Bir varlığın kurgusal olup olmadığım nasıl bilebilirsiniz? Oldukça basittir aslında; “Acı çekiyor mu?” diye sorun yeter. İnsanlar Zeus’un tapınaklarını yaktığında Zeus acı çekmez. Euro değer kaybettiğinde Euro kederlenmez. Bankalar battığında banka mağdur olmaz. Bir devlet savaşta kaybettiğinde devlet ıstırap çekmez, bankalar ve devletler metaforlardan ibarettir. Fakat savaşta yaralanan bir askerin acısı gerçektir. Yiyecek tek lokması olmayan yoksul bir köylü gerçekten eziyet çeker. Annesinden ayrılan yeni doğmuş bir buzağı gerçekten ıstırap duyar. Gerçeklik budur.
Sayfa 186Kitabı okudu
Yalnızlığın Kırık Camları
Bir telaşla açtığı gözlerini elleriyle ovuşturuken sabahın aydınlığı bir tebessüm gibi düşmüştü yüzüne. Mahmur gözlerle penceresinden uzun uzun baktığı gökyüzü mavisi ruhuna şiirler yazıyordu sanki. Dokunmak ister gibi ellerini uzattı boşluğa. Sonra avuçlarına dolmuş umudu göğsüne bastırdı taze bir nefes gibi. Dağların ardından çaldığı serinliği de bağrına basmış rüzgar saçlarının arasında dans ediyordu yine..
Yatağının bir köşesinde öylece durup kendini seyreden kitaplara döndü sonra. Utangaç bir sevgiliye bakar gibi baktı, içinde özlemler birikmişti çok. Sayfalarına dokunurken kokusunu içine doldurduğu kitapları usulca bıraktı masanın üzerine. Sonra soluk benzinde gezinmeye başladı gözleri.
Aralanmış bir kapı arıyordu ruhunun boş sokaklarında yine. Atlıkarıncalar dönerken sessizliğinde çocukluğunun ağaçlara takılmış uçurtmalar çağırıyordu sanki kendini. Hüzünle örtülü yüreğinde yalnızlık camları kırılmış hanımeli kokan bir evdi aslında. Kendini yıllarca dinleyen dut ağacı göğe kadar uzanıyordu. Mevsimi yoktu bu yalnızlığın. Şiirlerden demli bir fasılda kalbinin sesinin tınısıda hatıralar yad ederken keşkeleri gece gündüzü karanlık aydınlığı kovalıyordu an içinde.
Ne mümkündü kendine gittiği zamanlarda dönmek aklına gelsin. Düş içinde kalmış gerçekti bu yalnızlık. Hüzün tadında bir şiir. Aşkın külleri savrulmuş bitmeyen bir hikayeydi içinde tek kendi.
Sonsuzluğun içinde fani zamanı yaşamaktı zor olan. Bir varmış bir yokmuş geçip gidiyordu ömür. Ama maviden bir şiir mısra, yahut siyah bir gecede kayan yıldız kadar...
Kurgular ve gerçekler - 3-
Fakat savaşta yaralanan bir askerin acısı gerçektir. Yiyecek tek lokması olmayan yoksul bir köylü gerçekten eziyet çeker. Annesinden ayrılan yeni doğmuş bir buzağı gerçekten ıstırap duyar. Gerçeklik budur.
Sayfa 186Kitabı okudu
Herhangi bir insan ağının tarihini incelerken, zaman zaman durup kurgusal olmayan gerçeğin penceresinden bakmanın faydası olacaktır. Bir varlığın kurgusal olup olmadığını nasıl bilebilirsiniz? Oldukça basittir aslında; "Acı çekiyor mu?” diye sorun yeter. insanlar Zeus'un tapınaklarını yaktığında Zeus acı çekmez. Euro değer kaybettiğinde Euro kederlenmez. Bankalar battığında banka mağdur olmaz. Bir devlet savaşta kaybettiğinde devlet ıstırap çekmez, bankalar ve devletler metaforlardan ibarettir. Fakat savaşta yarala nan bir askerin acısı gerçektir. Yiyecek tek lokması olmayan yoksul bir köylü gerçekten eziyet çeker. Annesinden ayrılan yeni doğmuş bir buzağı gerçekten ıstırap duyar. Gerçeklik budur.
Sayfa 186Kitabı okudu
İnsanları Ve Hayvanları Küçültebilen Gizli Teknoloji
Massachusetts Teknoloji enstitüsü yani MIT’nin Amerikan ordusu için geliştirdiği savaş teknolojileri tüm dünyada yankı bulmuştur. Bu sayede Pentagon ve hükümetten aldığı mali destek ellerinde ki kaynakları neredeyse sınırsız bir hale getirmiştir. Pek çok halka açık projenin yanında bazı çok
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
