Görmek başka şeydir, gözlemlemek başka. Gördüğümüzü zannettiğimiz şeyler çoğu zaman sadece önyargılarımızın yansımalarıdır. İki genç insan hak mücadeleleri uğruna eriyip giderken “oh olsun” demenin, kebap fotoğraflarıyla tweet atmanın başka bir açıklaması olabilir mi? Konu vicdan olduğu zaman, herkes vicdanı göğüs kafesinin altında, yüreğe yakın bir yerlerde zannediyor. Oysa vicdan bizzat zihinsel bir süreçtir. Düşünme, sorgulama ve birbiriyle alakasız görünen parçalar arasında bağlantıları kurup fotoğrafın bütününü görme yeteneği yoksa vicdan da yoktur. Ve o fotoğrafın bütününe bakıp orada kendi payını görmüyorsan yine yoktur vicdan. Şunu elbette kabul ediyorum, vicdan kişiden kişiye değişen çok muğlak bir ifade, belki en fazla suiistimal edilmiş sözcüklerden biri ve bugün hiçbir anlamı kalmamış bile olabilir. Yine de sözcükler kirlendi diye onlardan vazgeçecek değiliz...150Gün..