“Birçoğumuz kullandığımız sözcükler konusunda bilinçsiz tercihler yapıyoruz; önümüzde uzanan olasılıklar labirentinde adeta uyurgezer gibi dolaşıyoruz.”
Elma YayıneviKitabı okudu
tıpkı birçoğumuz gibi...
O zaman dehşetle, geleceğe ait hiçbir hayalimin olmadığının farkına vardım. Ziyan olmuş bir yaşamın arkasından ağıt yakıyordum ve ileriye dönük hiçbir şey söylemiyordum.
Sayfa 86Kitabı okudu
Günün sonunda hayatı algılama biçimimizden hedeflerimize dek biz sosyal varlıklar çevremizdeki dünyadan oldukça fazla etkileniyor ve besleniyoruz. Jim Rohn'un sözlerine kulak vererek belki de kendimize sormanın tam sırasıdır.
Kendi kurallarınızı koyma yolunda hangi beş kişinin ortalaması olduğunuz önemlidir, değerlidir.
Selam Millet
Size bugün @aylinin_kitaplari ablamın önerisiyle okuduğum @olimposyayinlari ait 
Hüseyin Sayın #hayatseninkurallarısenkoy kitabının yorumuyla geldim.
Hepimiz demeyelim ama birçoğumuz hayatımızı istediğimiz gibi yaşayamayız. Bizim bir fikrimiz, bir doğrumu olsa bile çoğu şeyde toplumun öngördüğü kalıplara yöneliriz. Kendi doğrularımızı bile yeri gelir unuturuz.
İşte bu kitap size bir kapı açıyor. Kitabın içindeki bilgiler yazarın yazdıkları inanılmaz güzel çok yerin altı çizildi. Kesinlikle başucu kitabınız yapabilirsiniz.
Hem kişisel gelişim olarak hem de psikolojik açıdan sizi mutlu edebilecek bir kitap
Okuyacak arkadaşlara şimdiden keyifli okumalar dilerim
#kitaplardanalintilar
Değişime davet ettiğiniz birini önce küçük adımlarla dönüşüme dahil edin veya değişimi önerdiğiniz konunun küçük adımlarla ortaya çıkaracağı sonuçları sunun ve uygulamaya başlayın.
Birbirini takip edecek bu zincirde doğru zamablamada bıraktığınız her eylemin ardından yaşayacağınız yeni deneyimler ve elde edeceğiniz kazanımlarsa bu bakış açısının hayatınızda yer edinmesi noktasında en büyük destekçiniz olacaktır.
#brcdenkitapyorumları #okufarkyarat #bookstagram #kitap #kitapalıntıları #kitapönerisi #kitapsözleri #kitapkurdu #olimpisyayınları #okudumbitti #kisiselgelisim #psikoloji
Son derece çarpıcı bir çöküş öyküsüyle beraberiz.
Stefan Zweig’in başarılı bir şekilde kaleme aldığı ve tek solukta okunabilecek bir eser. Baş kahramanı bir kadın. Yalnızlıktan bezmiş, şöhret düşkünü bir kadın.
Maceranın sonu mutlu sonla bitmediği gibi beni en çok şaşırtan şey Stefan Zweig’in ikinci eşiyle birlikte intihar etmesi. Henüz kitabın etkisinden
Elektrikler bir iki saattir gelmedi. Gizliden gizliye içimde acaba gelmeyecek mi düşüncesi oluşmaya başladı, ne yalan söyleyeyim korku duymaya başladım. Bunu farkedince tekno-kapitalist medeniyetin insanı nasıl da göstermeden ferini başarıyla söndürdüğü düşüncesi bir kez daha gözlerimin önüne geldi. Günümüz, insanı git gide bir şeylere bağımlı hale getiriyor. Birçoğumuz çoğu şeyin bağımlısı haline geldik ama fark etmiyoruz. Fark etmemek bize bu yolun çok da matah olmadığını söylüyor. Neyse. Bunlar zaten bildiğiniz şeyler. Peki bizi bir şeylere bağımlı hale getiren olay nedir? (Bir tanesine değineceğim, dilerseniz siz de ekleyebilirsiniz.) Bana sorarsanız yalnızlık duygusu burada da bizi selamlıyor, gün geçtikçe içimizde çıban gibi büyüyen bir ura dönüşüyor. Tekno medeniyetin, tekno bilimin bize şifa olacağını iddaa edenler çoktan yanıldığını fark etmesine rağmen bizler bunu henüz fark edememiş olabiliriz. Bağımlı olduğumuz şeylerden mahrumiyet dakikaları fazlalaştıkça içimizdeki korkunun büyümesi de içten bile değil. Aslında mahrumiyetler yeni kazanımlar doğuruyor. Doğuruyor doğurmasına da bizler o korkuyla cebelleşirken bunu nasıl fark edelim? Bizler bu düzenin içine atılmış, dünyaya gelmiş insanlarız. İçimizdeki yara düşündüğümüzden daha derin... ve tedavisi de umduğumuzdan daha zor. ill sont eux'un son mısrasıyla "la havle ve la kuvvete illa billah."
Ezberci bir eğitim sisteminin ürünü olarak, birçoğumuz bilgiyi "keşfedilecek" sonsuz bir şey gibi değil de "edinilecek" sonlu bir meta gibi görüyoruz.
Sayfa 310
