' Mersiyeler, Bap İki, On Birinci Ayet:
“ ...ciğerim yere döküldü...” '
Sayfa 221 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Tekvin, altıncı bap. Birinci ve ikinci ayetler: 'Ve vaki oldu ki, toprağın yüzü üzerinde adamlar çoğalmaya başladı ve onların kızları doğduğu zaman, Allah oğulları adam kızlarının güzel olduklarını gördüler ve bütün seçtiklerinden kendilerine karılar aldılar.'
Ve bu da dördüncü ayet: Allah oğulları insan kızlarına vardıkları ve bu kızlar onlara çocuk doğurdukları zaman, o günlerde, hem de onsan sonra, yeryüzünde Nefilim vardı; bunlar eski zamanlardan zorbalar, şöhretli adamlardı.
Sayfa 245
*Neşideler Neşidesi, Bap Yedi, Birinci Ayet:
“Çarıklar içinde ayakların ne güzel, ey emir kızı! Toplu kalçaların sanki mücevher...”
**Neşideler Neşidesi, Bap Yedi, İkinci Ayet:
“Göbeğin yuvarlak bir tas, onda karışık şarap eksik değil; karnın buğday yığını, zambaklarla kuşanmış.”
***Neşideler Neşidesi, Bap Yedi, Ayet Üç:
“İki memen sanki bir çift geyik yavrusu.”
Kitabı Mukaddes’te seks ve yemek benzetmesine çok sık rastlanır.
Tevrat'ta birbirinden ayrı iki yaratılış efsanesini özetleyecek olursak (Tekvin, bap 1:31): Yaratılış altı günde oluyor. Birinci günde Tanrı gökleri ve yeri yaratıyor, gece ve gündüzü meydana getiriyor. İkinci gün, suları ayıran bir kubbe yapıyor ve bu kubbeye, Tanrı, Gök diyor. Üçüncü gün, suların altından toprağı çıkarıyor, ona, yer diyor. Suları bir yere toplayarak onlara deniz diyor. Yerden ağaçlar, bitkiler çıkartıyor. Dördüncü gün, gökkubbesinde güneş, ay ve yıldızları yapıyor. (Halbuki birinci günde gök ve yer yaratılmış, gece ve gündüz güneş ve aysız meydana gelmiş, hatta ikinci günde bitkiler ve ağaçlar bile çıkmıştı.) Beşinci gün, suda yaşayan hayvanlarla kuşlar yaratılıyor. Altıncı gün sığırlar, sürüngenler, yerde yaşayan bütün hayvanlar yaratılıyor. Yaratılan bütün hayvanlara egemen olması için Tanrı, insanı kendi görünüşünde ve erkek, dişi olarak yaratıyor. Ve onlara, "Çoğalın!" diyor. Böylece, altıncı günde yaratma bitiyor. Yedinci gün Tanrı dinleniyor.
BİRİNCİ VE SONUNCU BAP
Ve ben
tenezzül edip
başımı ışıklı boşluklara kaldırmıyorum.
Yıldızlar uzakmış
toprak ufakmış
umurumda değil,
aldırmıyorum ...
Bilmiş olun ki, benim için
daha hayret verici
daha kudretli
daha esrarlı ve kocamandır :
yolu üstünde durulan
zincire vurulan
İ N S A N . . .
Nazım Hikmet Ran
Bütün Şiirleri
Sayfa 326 - Nazım Hikmet Bütün Şiirleri, YKY Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu