Önemli Bulduğum Bazı Kavramlar (Bilmek Ve Olmak adlı kitabımdan alıntıdır)
Bir insanın kendini geliştirmesi ve gerçekleştirmesi için bazı kavramları ve olguları bilmesini zorunlu görüyorum. Bunlardan bazılarını aşağıda açıklıyorum.
Özbilinç: özbilinç en genel anlamıyla kişinin kendi duygu düşünce ve davranışlarından haberdar olma halidir.
Bu şekilde tanımlanan millete bir de özgüven lazım. Evet, savaşlar kazanmak, okulları ayağa kaldırmak, başarılı dış ilişkilerle vs. muazzam bir özgüven kazanmış bir toplum söz konusu. Ama bunun da ötesinde biz, bize öğretildiği gibi geri kalmış, barbar, hımbıl bir millet değiliz. Bunun için bir tarih tezi ortaya atılıyor ve burada ölçü kaçıyor.
( Geliştirilmiş Eristik Diyalektik )
_Goethe: Cahillerle tartışırken akıllı kişi, gömülür boğazına kadar cehaletin içine. İzin vermeyin hiçbir zaman götürülmenize, haklı olmayan biçimde.
_İlkeleri, kanıtları ve nesnel gerçekleri inkar edenlerle tartışamayız.
_Nasıl ki müsabakalara birbirinin dengi olanlar kabul ediliyorsa, tartışmalarda da böyle olmalı.
_Bir bilge, cahillerle
bkz : cahil cesareti
Hayır, bu kadar özgüven doğru değil! Özellikle de hiçbir şey bilmiyorsanız! Özgüveniniz de bir şey bilmemenizden kaynaklanıyor.
Başımı kaldırıp caddeleri izledim. Lüks arabalar geçiyor. İçlerinde özgüvenli, makyajlı, kibirli kadınlar. Rahat, parfümlü, tıraşlı erkekler. Cüzdanlarda banknotlar. Sorsan, varoluşa dair üç cümle edemez. Tefekkürden nasibi yoktur. Edebiyattan anlamaz. Stefan Zweig? O da kim? Üç Büyük Usta: Balzac, Dickens, Dostoyevski. Valla ben Üç Büyük
Guy de Maupassant Roman Üzerine
Burada, asla ilişikteki romancığı savunma niyetinde değilim. Tam tersine, anlaşılmasını sağlamaya çalışacağım düşünceler daha ziyade Pierre ve Jean'da teşebbüs ettiğim psikolojik inceleme türünün eleştirisini gerektirecektir.
Genel olarak Roman'ı ele almak istiyorum.
Yeni bir kitabın çıktığı her sefer, aynı eleştirmenlerin aynı
