NƏ EDİM MƏN?
Baxışların əvvəlkitək
Baxmır axı, nə edim mən?
Xoşbəxtliyi istəməkçün
Daha yağış yağmır axı,
Nə edim mən?
Yollar daha qovuşmayır,
Xəta, bəla sovuşmayır,
Bir vaxt məni görən kimi
Əvvəl səni soruşanlar
İndi yolu düz gedirlər,
Kimsə səni soruşmayır.
Çünki artıq önəmsizdir,
Çünki artıq dəyərsizdir.
Çoxları da xəbərsizdir,
Axı sənin bu yoxluğun
Mənim qədər başqasını
Yaxmır axı, nə edim mən?
Ad üstündən adlar gedir,
Unudulub yadlar gedir.
Hey çırpınıb döyünsəm də,
Qürrələnib öyünsəm də,
Nə varlığın, nə yoxluğun
Xəyalımdan çıxmır axı,
Nə edim mən?
Varsa çarə, denən bilim,
İtim, azım ilim-ilim.
Sayfa 4Kitabı okuyor
Bla bla bla...
İşte, uyumakta olan İlya İlyiç’in hayalinde gene öyle, arka arkaya canlı tablolar canlanıyor. Önce, onun ailesinde de, akrabalarının ailelerinde de, tanıdıklarının ailelerinde de gerçekleşen yaşamın üç önemli olayı canlanıyordu: doğumlar, düğünler ve ölümler.
Sonra, yaşamın ayrılmaz parçaları olan neşeli, hüzünlü olayların dizisi: vaftiz törenleri, isim günleri, aile toplantıları, yortularda oruca başlama veya oruç bozma günleri, neşeli akşam toplantıları, akraba ziyaretleri, dökülen gözyaşları, gülümsemeler…
İnsan təkamülü üçün, bəla və çətinliklər olmasi vacibdir
Həsrət
Həsrətin vurduğu yarə elə ki,
İllərlə vurar alışmaq olmaz.
Hicran elə təhlükəli bəla ki,
Yetsə sənə əlac tapılmaz.
Daim çalışsan qaçsanda onnan,
O sənin yetdiyin yerə əvvəldən çatır.
O gəlir sənə sevgi donuynan,
Sonradan oxları çıxarıb atır.
Həsrət ləzətdi deyir çoxusu,
İlk başlarda insanı bir xoş eyləyir.
Sanki deyir yoxdu qorxusu,
Sonra əbədi həyati zindan eyləyir.
Qurtulmaq istəsən yaralar səni,
Bu dərddən qurtulan hələ görünmür.
Ömür boyu ürəkdə çəkirsən qəmi,
Hicran qılıncı dəyən qəlb birdə döyünmür.
(Nadya)
•Bu şeirimdə həsrəti izah etməyə çalışdım,əslində o duyğunu izah etmək qeyri mümkündür sözlərə sığmaz.Ancaq birazda olsa öz subyektiv fikrimlə yazdım.
İnşAllah oxumaq sizədə xoş olar…✨
Yaşadığın ilişki sana iyi gelmiyor, o halde daha iyisini ara hatta kusursuzunu ara çünkü bunu hak ediyorsun. bla bla bla
Bu qəzəl ağlar Məcnunundur
Vəfa hər kimsədən kim, istədim, ondan cəfa gördüm,
Kimi kim, bivəfa dünyada gördüm, bivəfa gördüm.
Kimə kim, dərdimi izhar qıldım istəyib dərman,
Özümdən həmbətər bir dərdə onu mübtəla gördüm.
Mükəddər xatirimdən qılmadı bir kimsə qəm dəfin,
Səfadən dəm vuran həmdəmləri əhli-riya gördüm.
Əgər su damənin tutdum, rəvan döndərdi üz məndən
Və gər güzgudən umdum sidq, əksi-müddəa gördüm.
Ayaq basdım dəri-ümmidə, sərgərdanlıq əl verdi,
Hünər səriştəsin tutdum, əlimdə əjdaha gördüm.
Mənə göstərdi gərdun, tirə bəxtim kövbəkin yüz kəz,
Məni-bədbəxt ona hərgah kim, baxdım, qara gördüm.
Füzuli, eyb qılma üz çevirsəm əhli-aləmdən,
Nədən kim, hər kimə üz tutdum, ondan yüz bəla gördüm.
-Əgər bir ailəyə bəla gəlirsə, çətinliklə üzləşirlərsə, o zaman gərək "bu, sənə görə oldu" deyərək müqəssir axtarmayasan. Belə anlarda deməlidirlər "əzizim, mən hər bir halda səninləyəm". Bax ailədə çətinliklər və problemlər zamanı deyiləcək yeganə söz budur.
Sayfa 277Kitabı okudu
Profilimle İlgili Olumsuz Duygu Hissettiğiniz An Basın Engeli!
Rahatsız olan direk engellerse beni çoook mutlu olurum.Hiiiiç öyle neden,niye diye de sorgulamam.Bütün dertler bitti de niye engellendim diye mi düşüneceğim hiiiç umrumda olmaz.Hem eleştirip hem takip etmek ikiyüzlülüktür bence..Rakamlarlada işim yok,takip etti,ettim,etti,etmedim,etmedim etti,bla bla kreşte değiliz.Kafanıza göre takılın.Allahınızı severseniz Dünya yanıyor bunlarla mı uğraşacaz.
Ka bla havîn bê, Evdilcebar!
Ka şixrê bikşîne
Ka gêlê bike, malava!
Ka genimê sorgulî ji kayê veqetîne
Dê mele bê hafa te helbet
Dê şêx bê îrşadê bi îznillah
Şanê axê wê li te bipirse
Ha! ji bîr meke
Para onbaşî jî hilîne, Evdilcebar!
Bivê nevê ji salê carek
Wê riya te bi qereqolê bixîne.
Xwedê mezin e, Evdilcebar!
Mebêje "bêkes û bênas im"
Ji tenêhiya xwe ya niha megazinîne.
