İşte bu bizim hikayemiz
Öğretmenlik Mesleğimde en sevdiğim okulum için
Sen, anlayabilir misin, dilinden mısraların, dedik.
Başarıya giden yolda çekilen çile, kutsaldır, dedik.
Bu gün bu haldeyiz; yarın, zaferimizle bütün dillerdeyiz, dedik
Bu yolda yanmaya ve ateşten gömleğe talibiz, dedik.
Kimi gün oldu, gençtik, neşeliydik sahnede kolbastı oynadık.
Kimi gün oldu, büyük bir coşkuyla mikrofonları elimize aldık.
Kimi gün oldu, bir hiç yüzünden kızdık birbirimize, bazen de bozulduk.
Kimi gün oldu, “Sen” dedik, muzipçe kahkahalara boğulduk.
Yunus misali, bizi bilmeyenler neyi bilsin, bizi bilenlere selam olsun, dedik
Sen, anlayabilir misin, dilinden mısraların, onlar bizim hikayemizdir, dedik.
Bu basamakları birer birer , hiç yılmadan, durmadan çıkıyoruz, dedik
KK
Paramız Oldu Bereketi Kaybettik
Güzel Evlerimiz Oldu Huzuru Kaybettik
Nimetlere Bogulduk Şükrü Kaybettik
Kalabalıklaştık VE Kardeşliğide
KAYBETTİK
Uzaklara dalarken
Ayrılık yağmış göğümüzden üstümüze
Kimine bir damla
Kimine derya deniz
Bir damlada boğulduk
.
.
Kadri Kılıç
"Nelson Mandela, eskiden oy kullanmasına bile izin verilmeyen ülkesinde Başkanlık koltuğuna oturduğunda, Amerika'da bile özgürlüğün serin, canlandırıcı esintisini hissettik. Nelson Mandela'nın eski hapishane gardiyanlarının, göreve başlama törenini ön sıralardan izlemek üzere onun tarafından nezaketle davet edildiğini gördüğümüzde gurur gözyaşlarına boğulduk." ~ Maya Angelou
Bayramlar Bayram Ola
Giden Bayramlardan almadık bir tad
Gardaş bu senenin bayramı nasıl?
Şenay’larda bayram her gün, her saat
Elif’in, Döne’nin bayramı nasıl?
İçinde boğulduk derdin, acının
Uykusu bitmedi şeyhin, hacının
Üç gardaşı şehit veren bacının
Derin Bir Yaradır Filistin
Nereye dönüyor dünya?
Kadınlar, çocuklar katledilirken
Her birimiz diri diri ölüyoruz
Bütün erdemler eriyip gidiyor
Her birimizin sessizliğinde
Ne kadar patladı oysa tepemizde kıyametler
Ne kadar can verdik televizyonlu evlerimizde
Ne kadar boğulduk yalnızlıklarımızda
Bütün bir dünya sınıfta kaldık
Enkaz altında enkaz insanlığımız
Her gün parçalandık, yandık, yakıldık
Elleri çiçek tutması gereken çocukların
Kan tutuyordu elleri, toz toprak içinde
Yüreği burkulmuş anne yüreğini
O çocukların gözlerinden gördük
Kalpler paramparça ve boşa atıyor artık
Dünya karaltısına düşmüş zulmün, mezalimin
Bir karınca misali ateşe su taşıyan yok
Koskoca bir sınav kağıdı iken güzel Filistin'im
Hiçe sayıyor onu yirmibirinci asrın enformatik insanı
Uzaktaki 🥀
