"'Sonra bir şeyler olur adını koyamadığın ve artık eskisi gibi olamazsın.' demiş Bokowski. Yahya kemal ise şöyle metaforize etmiş bu durumu : ' Bir tel kopar, ahenk ebediyyen bozulur.' Bir tel kopar içimizden, adını da koyamayız ve artık ne eski ahenk kalır ortada ne de eski sen."
Bokowski demis
Anladım ki; Hayatında birinin olmaması değil, birinin hayatında olamamakmış yalnızlık.