Asiller, ağır işlerde çalışanları Batı'da ince bellerini ya da Doğu'da muntazam bir şekilde uzamış tırnaklarını göstererek aşağılıyorlardı. "Egemen olan sorumludur." anlayışına rağmen alt sınıfları oluşturan bu insanlara karşı en küçük bir yükümlülük taşımadıklarını biliyoruz. Kitleler açlıkla boğuşurken, zenginler sofralarından eti, dudaklarından en seçkin şarapları bir an olsun eksik etmedikleri, bolluk içinde yaşadıkları ve altın yaldızlı arabalarda gezinip duruyor oldukları için en küçük bir vicdan azabı bile duymuyorlardı. Bütün bunlar, kitlelerin kötü durumlarını kolayca görmezlikten gelmeyecek yeni bir üst tabakanın oluşmasını sağlayan Endüstri Devrimi'yle birlikte değişmiştir. Yeni zenginlerin büyük bir kısmı daha birkaç nesil öncenin alt sınıflarını oluşturan insanların soyundan gelmektedirler. Dolayısıyla zenginliklerini paylaşmamaları düşünülebilir mi? Ne var ki, böyle bir paylaşım için oldukça isteksiz görünmüşler ve kendileri için çalışan bu kitlelerin görmezden gelinmesinde herhangi bir yanlış olmadığı düşüncesini seslendirenlere anında kulak kabartmışlardır. Çünkü başarı merdivenlerini bir başlarına çıkarken dönüp arkalarına bakmamanın onursuzluk anlamına gelmeyeceğinden oldukça emindirler. Spencer'ın bu yeni zenginleşmiş kitleye telkin ettiği cümle aslında pek çok şeyi açıklıyor: "Doğanın yasaları bu şekilde işliyor!" İşte bu şekilde, zenginlerin hissedebileceği vicdan azabı da ortadan kaldırılmış olmaktadır.
Sayfa 53 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
"Görünen o ki bolluk çağı, ruhun açlığını gidermiyor."
Sayfa 85Kitabı okudu
Görünen o ki bolluk çağı, ruhun açlığını gidermiyor.
Romalıların Yücelik ve Çöküşünün Nedenleri Üzerine DüşüncelerMontesquieu · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2019254 okunma
Spencer, insanlara çevrelerinde olan bitenlerle ilgilenmeden, ahlaki çelişkiden uzak bir şekilde ilerleyebilecekleri bir yol sunmuştu. Erken dönemlerde varlıklı yoksulu görmezden gelmek için zaten herhangi bir haklılaştırmaya gerek duymamıştır. Damarlarında akan kan, yani asalet, onları farklı bir canlı türü haline getirmeye yetiyordu. Asiller, ağır işlerde çalışanları Batı'da ince bellerini ya da Doğu'da muntazam bir şekilde uzamış tırnaklarını göstererek aşağılıyorlardı. "Egemen olan sorumludur." anlayışına rağmen alt sınıfları oluşturan bu insanlara karşı en küçük bir yükümlük taşımadıklarını biliyoruz. Kitleler açlıkla boğuşurken, zenginler sofralarından eti, dudaklarından en seçkin şarapları bir an olsun eksik etmedikleri, bolluk içinde yaşadıkları ve altın yaldızlı arabalarda gezinip duruyor oldukları için en küçük bir vicdan azabı bile duymuyorlardı.
"Bolluk çağı, ruhun açlığını gidermiyor. Yalnız kalabalıklar, içlerinin sızısını dindirmek için alışveriş merkezlerinde geziniyor. Yalnızlık büyüyor. Ruhun açlığı da."
"Görünen o ki bolluk çağı ruhun açlığını gidermiyor."
Resul-ü Ekrem (S.A.V)'in Nurlu ve Zorlu Çocukluk Hayatı
Şanı yüce Peygamber (s.a.v) Efendimiz'in çocukluk çağı pek mukaddes bir halde geçmiştir. Daha doğar doğmaz bir takım harikalar belirmiş, kavmi ve kabilesi arasında bir bolluk ve bereket meydana gelmiştir. Kâbe-i Muazzama içinde müşrikler tarafından konulmuş olan putlar yüzleri üzerine yerlere düşmüş, ateşe tapanların ateşleri sönmüş, garip rüyalar görülmüş idi. Peygamber (s.a.v) Efendimiz'in dedeleri arasında evladdan evlada geçen bir nur, bir güzellik vardı. Bu nur, nihayet Peygamber (s.a.v) Efendimiz'e intikal ederek onun mübarek yüzünde parlamaya başlamıştır.
Sayfa 556
doğadan yalnız bereket bolluk beklenmesi çağı çok gerilerde. ondan ölçüsüzlükler de gelir.
Sayfa 364Kitabı okudu
Görünen o ki bolluk çağı, ruhun açlığını gidermiyor.
Sayfa 85Kitabı okudu