“Her şeyin bu kadar farkında olup böyle sessiz kalmak ağırıma gidiyor artık”
“Gerçek ve bizim olan bu dünyayı, birbirine karışan köklerimizi toprağın altına ve kollarımızı gökyüzüne uzatarak birlikte kurmuştuk.”
Okur Takip Önerileri
“Tıpkı bir sarmaşık gibi bana tutunarak büyümesini izliyordum, daima kollarının uzandığı yerde olmak istiyordum. Çünkü bazılarımız böyle fasulye gibidir, bazılarımız da onlara inanır.”
“Bunun bir problem olduğunu ise sonradan öğrenmiştim. Bu konuda susmam gerektiğini de.”
“Kadınlar ve kediler canları nasıl isterse öyle davranırlar, erkekler ve köpekler kendilerini bu fikre alıştırsalar iyi ederler…”
“Kadınlar memleketlerinden kaçarken envai çeşit bitkinin tohumunu örgülerinin içine hapsedip getirmişlerdi. Gemileri yağmalansa da en kıymetli hazinelerini başlarının üstünde tutmuş, korsanlara kaptırmamışlardı. Toprak buldukları yerde hayatı yeşerteceklerdi”
“Gün boyu bilincim çok açık olmaz. Kafamı, benliğimi uyuşturup günü geçirmek bana daha iyi geliyor. Yoksa işsizliğin, sevgisizliğin olduğu; dostluğu, içtenliği hissetmediğim bir hayatta nasıl ayakta kalabilirim?”
“Başka başka yerlerde kayboluyor, sonra dön dolaş yine birbirlerini bulup sarılıyorlardı. Bu sarılmaların çoğu mesafeli ama çok sıcaktı. Sıcaklığın kaynağıysa birbirlerinin huzursuzluklarına duydukları yer yer hayranlıkla karışan sevdalanmaydı.”
“Tutkuyla beslenmiş bir melankoli yahut mantığı elden bırakmamış bir romantizm gibiydi bu, bir taraftan birbirinden daha rahat ayırt edilirken diğer taraftan giderek daha da karışıyordu yüzleri.”
“Kendi rengini kaybetmeden, diğer rengi de bozmadan, ahenk içinde kenetlenmişlerdi… Ne güzel böyle zebra kek olmak, beyazına siyahınla sarılmak.”