Dünya bu kadar bozuk, bu kadar düşkün olmasaydı, nesnelerin yaldızları, Tanrının elinin uzak ışığı yitmemiş olsaydı, ben hırsızlık edip binlerce çılgınlık yapar mıydım sanırsın? Böyle bir dünyada baştan başlamak kolay mı? Her şey sağırlaşsa, anlamını yitirse, hapishane duvarlarını yumruklar gibi tuğlalara vurulsa, vazgeçememek, umudu yitirmemek elde mi?
Sayfa 136
" Keşfetmekte önemli olan, keşfettiğin şeyin bulunmaya değer olup olmadığıdır. Bazı şeyler orada kendi hallerinde duruyor ve keşfedilmeyi bekliyor, Amerika gibi. Bazı şeyleri de keşfetmemek daha iyi, bir dolabın arkasındaki ölü fare gibi. "
" Sanırım ben ilk söylediğin kategoridenim." dedi Shmuel.
"Evet, " diye cevap verdi Bruno. "Sanırım öylesin... "
Sayfa 107Kitabı okuyor
Giardano Bruno
"Gerçeklere akıl yoluyla erişilir,iman yoluyla değil " dediği ve "kutsal diye bilinen din kitaplarının, insanları zeka bakımından geriletip,ahlâken çökerttiğini" ileri sürdüğü için, tutukkanıp yargılandıktan sonra odun ateşinde ölüme mahkûm edildi.
Sayfa 299Kitabı okuyor
-'Acıyor mu? ' diye sordu Bruno.
_'Artık hissetmiyorum' dedi Shmuel.
Sayfa 167Kitabı okudu
Tanrı, iradesini hâkim kılmak için yeryüzündeki iyi insanları kullanır; yeryüzündeki kötü insanlar ise kendi iradelerini hâkim kılmak için Tanrı'yı kullanırlar.
Giardano Bruno
4. Bölüm, Sevginin Uygulanması
İnanç nedir, inanç mutlaka Tanrı'ya ve dinsel doktrinlere inanmayı mı getirir? İnanç, mantıklı düşünmeye aykırı ya da ondan kopmuş bir şey midir? İnanç sorununu anlamak için akıllı ve mantıklı olmayan inançtan benim anladığım, boyun eğmeye ya da mantıklı olmayan otoriteye (insana ya da fikre) dayalı inanmadır. Mantıklı inanç ise kendi düşünce
Sayfa 140
Her zaman – derdi Bruno –, maske takarak dolaşırız,… Ama yapayalnızken, kimsenin, hiç kimsenin bizi görmediğini, bize yalvarmadığını, saldırdığını, yakınlaşmadığını sanarken hangi maskeyi takarız ki? Belki de yapayalnız insanın kutsallığı o anda ilahi olanın önünde ya da kendi bilincinin önünde maskesiz olmasındadır.
Sayfa 218Kitabı okuyor
Bruno,hayatı boyunca deli olarak kabul edebileceği bir tek kişi tanımıştı; o da Bay Roller’di.
Ruh günahın evine yerleşmiş bir gölge miydi? Yoksa, Giordano Bruno'nun düşündüğü gibi, ten gerçekten ruhun içinde miydi?
San Marco bahçesinden çıkarlarken Francesco Granacci bir grup arkadaşına, “Deli bu adam, söylüyorum size!” diyordu, “Ne dedi, biliyor musunuz: Resmin gizi geometride yatıyormuş ve resim çizmeden önce her zaman bir dizi uzun matematik hesabı yapması gerekiyormuş.”
Sayfa 147
“Göreviniz artık bir düzen dayatmak, kabul edilebilir kendilikler yelpazesini kısıtlamak, aktörlere ne olduklarını öğretmek veya kör pratiklerine biraz düşünümsellik eklemek değildir. AAT'den bir sloganı kullanacak olursam, 'aktörlerin kendilerini takip etmeniz' gerekir; yani bu kolektif varoluşun ellerinde neye dönüştüğünü, onu birbirine uygun hale getirmek için hangi yöntemleri kullandıklarını, kurmak zorunda kaldıkları yeni ortaklıkları hangi izahların en iyi şekilde tanımlayabileceğini onlardan öğrenmek için çoğunlukla yabani olan yeniliklerine yetişmeye çalışmaktır”
Sayfa 28Kitabı okudu
O gün Bruno öldü, hiç akla gelmeyen bir sonla ... Küçük kalbinde can dostu Shumell'in babasını bulacağı, arkadaşının kahramanı olacağı umuduyla öldü... Yüreğinin ücra bir köşesinde Shumell'in bir Yahudi olması, ırkçılığın soyundan gelmiş olmasının bir önemi olmadan öldü...Bruno, sadece bir dostunun yüzündeki umutsuzluğun dağılması sağlayacak umutla öldü...
Bu sabah yatağımın başucunda duran 208 sayfa yolculukla bana eşlik eden Bruno'nun üzüntülü haberiyle uyandım. Kalbim paramparça... Bruno, o gün gizlice girmiş olduğu Yahudi kampında gaz odasında ölüme terk edildi. Ondan geriye; kederli bir aile, kalbi burkulmuş bir okuyucu ve 208 sayfadır kafama tüm gerçekleri çarpıtan somut bir cisimden (kitaptan) başka birşey kalmadı..
H.
sen benden uzaklaşıyormuşun , beni yalnız bırakıyormuşun gibi. evet, tam öyle: git, bruno . beni yalnız bırak..
