Yarım bırakıyorum..
Kitap oldukça sakin, kişisel gelişim tarzını romanla harmanlamış hali gibi. Kitabın adından da anlaşılacağı üzere bir kitapevi var, bizde bu kitap evinin sahibinin, yardımcısının, oraya gelen müşterilerinden bir kaçının vs. hayat hikayesini ve ruh halini, hayatın neresinde takıldıklarını, aşamadıkları günlük dertlerinden tutun travmaları falan okuyoruz. Aslında tam benlik bir kitap gibi duruyordu. Ama sanırım şuan ki okuma zevkim ve ruh halim bu kadar durağan ve sakin bir kitap için uygun değildi. Tam bir sonbahar hissi veriyor kitap, kahveni al, bir haftasonu pencere kenarında tüneyip bir günde bitir tarzı hani. Belki sonbaharda tekrar okumayı denerim ama şimdilik zorlamak istemedim.
Sevenlerinin neden sevdiğini de anladım ve yukarıda belirttiğim tarzda, kitaplar hakkında bir kitap yada terapi tarzı kitap sevenlerin tercih edebileceği bir eser.
İyi okumalar...