26.05.2024
Yargı modumu zor bela kapalı tutuyorum bugün. Hayat bir ÖNCELİKLER silsilesidir ve ben bazen belki de BENCİLce başkalarının önceliklerine tahammül edemiyorum. Beni rahatlatan tek şey bir zamanlar bazı önemsizlik'leri önemseyecek kadar aptal bir hayatım olması. Neyse.
Ya sabır diyerek incelememe başlıyorum, inşallah ona buna
Harry Potter and the Order of the PhoenixJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Bloomsbury · 201526.2k okunma
Türk okuyucu bu konulara gizli bir çekimle bağlı. Çok okuyoruz bu tarz kitapları, okuduktan sonra da aman şöyle ayıp aman böyle sapıklık diye dert yanıyoruz.
-mümkün olduğunca ne olduğunu anlatmasam da bence spoilerlı bir inceleme oldu hafiften.-
Böyle bir türe göre bence olabildiği kadar normal bir kitap. Evet, oğlunun tanıştığı kız arkadaşına
Her insan kendi hayatının yazarıdır demişti Ay Sarayı adlı kitabında Paul Auster.
Bu incelemeyi yazmak benim için hala çok zor, çok yakın bir zaman diliminde kaybettik Paul’u.
Onunla beraber Solomon’da gitti, Daniel Quinn de, William Wilson da…
Onunla beraber onun kurduğu tüm dünya romanlarının başına yıkıldı sanki.
Yazarın romanlarındaki
Okuduğum en güzel hikaye kitaplarından...
Şermin Yaşar la tanışma kitabım ve çok sevdiğim bu kitaptan biraz bahsetmek istiyorum "Deli Tarla". Yazarın dili çok yalın ve anlaşılırdı. Çevremizde olan yaşanılan tanıdık olayları, duyguları okumak güzeldi. Diğer kitaplarını okumak istiyorum.
Arka Kapak Yazısı=
Bazen hayat gizler kendini... Sımsıkı çekilmiş perdelerin ardına saklanan
Yaşamda sevdiğimiz insanların kaybından sonra devam etmekte bazen zorlanıyoruz. Böyle bir durumda her insanın kendince mücadele etme yöntemleri olsa da, gerçekte kaybın yarattığı boşluğu kapatmak için çok büyük bir yara bandına ihtiyaç duyuyoruz. Tıpkı Paula gibi...
O da çok sevdiği kardeşi Tim'i kaybettikten sonra devam etmekte oldukça zorlanıyordu. Üstelik Tim o çok sevdiği denizde göçüp gitmişti. İnsanı bazen en sevdiği alır demek ki. Bundan sonrası Paula için oldukça zordu.
Siz yas tutarken dünya dönmeye devam ediyor her zaman. Toplu iğne ucu kadar yer kapladığımız bu yeryüzünde bazen dünya başımıza yıkılıyor. Ama bu, dünyanın ne kadar umurunda bilinmez. Sizler ne kadar kendi içinize çekilirseniz çekilin dışarıda akan kocaman bir hayat var ve sizi beklemiyor. Ama size düşman da değil. O yüzden ayağa kalkıp bir an önce kaldığımız yerden devam etmeliyiz.
Terapistinin de önerisiyle cenazeden beri gitmediği, kardeşinin mezarına gitmeye karar veriyor Paula. Bundan sonrası ise bambaşka bir güzergahta ilerliyor. Çünkü orada yaşlı bir adamla tanışıyor. İsmi Helmut... Onun ise mezarlıkta bulunma nedeni bambaşka.
Bundan sonrası yolculuktan öte, yola dönüşme hikayesi...
Özellikle sonu ile beni çok etkileyen kitaplar arasında yerini aldı. Hepimizin yaşam yolu birbirinden çok farklı. Sevdikleri ve onları yüklediği anlam da. Dolayısıyla her birinin kaybındaki mücadele etme şeklimiz de birbirinden farklı. Kimi için devam etmek zor oluyor, kimi ise devam etmenin bir yolunu buluyor. Ama her durumda biz kendimizi nasıl hissedersek hissedelim dünya dönmeye devam ediyor.
368 syf.
8/10 puan verdi
Savaş, Göçmen, Irkçılık
Savaştan dolayı yaşam hakları elinden alınan bebeklerden biri olan Zamir, geçmişte El Aman kampında yüzüne ciddi bir yara alan bebektir.
Savaş, ırkçılık, göçmen gibi konuları odağına alan kitap, Zamir'in hayatı üzerinden bunları gösterir. Zamir'in annesi Türkiye Suriye sınırında çocuğunu El Aman kampına bırakır. Annesi çocuğunu oraya bıraktığında bir yaşam şansı olduğunu ve kaderinin değişeceğini düşünür. Ancak kampta patlayan bir bombayla yüzü yok olur.
Yardım kuruluşu desteği ile büyüyen Zamir başka bir yardım kuruluşunda dünya barışını getirmek maksadıyla çalışmaya başlar. Birçok kıtada savaşın sürdüğü ve dünyanın dört bir yanında haksızlıkların hüküm sürdüğü bir dünyada çeşitli mücadelelerle Zamir ‘insan nasıl barışır’ sorusunun yanıtını arar. İnsanları öldürmemeye ve iyi olmaya davet eder. Ancak her seferinde karşısına zor bir duvar çıkar. Ona vicdanlı olmasını öğütleyen dünyanın ne kadar acımasız olduğunu görür. Çok güvenerek hizmet sunduğu yardım kuruluşlarının dahi vicdansız olduğunu fark eder. Yardım kuruluşlarının ikiyüzlülüğüne dikkat çeker. Yapılan yardımların bir kısmı kişilerin cebine girer. Hasta olarak tedaviye gönderilen çocuklar ailelerinden koparılır. Yurtdışındaki bazı ailelere evlatlık verilirler. Bu öğrendiklerinin ve yaşadıklarının sonucunda öfke kontrol problemleri yaşayan Zamir, yeni bir yüz nakli ile başka bir hayata başlar. Hayatı boyunca yüzünden dolayı ağlayamayan Zamir, ağlar. Bu onun hikayesinde en can alıcı kısımdır.
