Öncelikle bu değerli incelemeyi senin bir numaralı fanın Fikri amcam ile beraber yapmanın onur ve gururunu yaşıyorum ve ona kitabı ben okudum. Sana derin selam ve saygılarını iletti.
Türkiye'de gastronomi alında maalesef gerek teknik materyal gerek teknik kaynak ve eser yok denilecek kadar az bu kadar genç yaşta böyle güzel bir distopya yazmak her babayiğidin harcı değil o konuda da seni tebrik ederim.
Küçük bir domatesin gözünden o buzdolabına giren her türlü meyve ve sebzeyi onların duygularını bize anlatmış olmak ne kadar güzel aslında ben insanların ruhu olduğu kadar cansız nesnelerin de ruhu olduğu kanısındayım.
Eser bana daha doğrusu bize 
George Orwell'in 
Hayvan Çiftliği isimli kitabını anımsattı ve orada da Pilkington önderliğinde domuzların hikayesi bizlere insanlık dersi veriyordu.
Kitap bizlere sürdürülebilirlik, doğru tüketim için kullanım, yemek yapmanın incelikleri, meyve ve sebzelerin de ruhları olduğunu ve bunun yanında insan davranışlarının aslında ne kadar yavan olduğunu anlatıyor.
10 üzerinden 9. Psikoloji, Gastronomi, hayat hakkında insanlık dersi. Dünyanın en iyi eseri.
Bahar nedir bilmedim, varım yoğum sonbahar.
"Şiir dünyama baharı getiren şair," demişim 
Nurullah Genç için, 
Siyah Gözlerine Beni de Götür okurken. 
Bahar Buselik'ten habersiz, hiç böyle bir kitabı olduğunu bilmeden...
Rüveyda ile başladı tanışıklık...
Hem sen geldin hem bahar geldi, diyordu hüs'ni ta'lil yaparcasına.
Doğayı bu kadar güzel gözlemleyen çok az şair tanıdım. Kuşkusuz
