Merhaba kitabın Editörlüğünü sevgili 
Özlem nin yaptığı harika bir Sonukitapla karşınızdayım.
gerçekten düşündüren aklımın bana oyun oynayıp oynamadığını sorgulatan cinstendi. Ben ne okudum böyle ??? Hocam bu nasıl bir kurgu, nasıl bir ifade biçimi hayran kaldım. Zaman zaman kimsenin anlamayacağını düşünüp içimden geçen düşünceleri okurken buldum kendimi. Her insanın ulaşılamaz bir iç dünyasının olduğuna inanıyorum, ister mutlu görünsün ister mutsuz. Bu ulaşılamaz iç dünyayı ustalıkla sözcüklere aktarmış yazar. Okuduktan sonra kolay kolay kendinize gelemeyeceksiniz, sorgulama başlayacak... Altı çizilesi okadar çok söz varki onları okurken kalbimde bir sızı hissettim.
Kitap yalnızlığı merkezine alarak bizleri farklı duygular ile yüzleşmemizi sağlıyor.Tüm kitapsever dostlarımın Mutlaka okumasını istediğim bir kitap, lütfen hiç düşünmeden okuyunuz.
Kurgudan bahsetmek istemiyorum benim yaşadığım sarsıcı etkiyi sizinde yaşamanızı istiyorum.
Peki siz kendinizi yalnız hissediyormusunuz?
Bu yalnızlık size mutluluk mu hüzün mü hissetiriyor?
Ben yalnızlıkta huzur buluyorum fakat dâimi bir yalnızlık yaşamak istemem ara sıra iyi hissettiriyor yalnız kalmak.
Kitabın kapağında kullanılan görsel yazarımıza ait bir eserdir.
Aşk her yerde ama aşk yok
Yalnızlık benim tercihim değil. Şarkılar, filmler, kitaplar ve şiirler devamlı aşktan bahsettiği için gerçek hayatta da ulaşılabilir bir şeymiş gibi görünüyor. Bu büyük bir yanılgı.
Korkunç bir yalnızlık hissi vardı içimde. Benimle insanlar ve şehrin yaşamı, meydanlar, evler ve sokaklar arasında sürekli olan geniş bir uçurum vardı. Büyük bir felaket oluyordu, gazetelerde önemli şeyler yazıyordu - (ama) benim umurumda olmuyordu. Eğlenceler düzenleniyordu, ölüler gömülüyor, pazarlar kuruluyor, konserler veriliyordu - ne için? ne maksatla? Dışarı çıkıyordum, ormanlarda, tepelerde, taşra yollarda sürtüyordum, çevremde çayırlar, ağaçlar, tarlalar ah vahsız bir hüzünle, dilsiz ve yalvarırcasına bana bakıyor ve bana bir şey demeyi, bana doğru gelip karşılamayı, beni selamlamayı arzuluyorlardı. Ama orada öyle hareketsizce yatıyor ve bir şey diyemiyorlardı, ve ben acılarını anlıyor ve acılarını onlarla birlikte yaşıyordum , çünkü onları bu acıdan kurtaramıyordum.
Sayfa 85Kitabı okuyor
Ah Yanlışlarım AHH!..
Hesapsız yaşamak mı? Hesaplı yaşamak mı? İşte bütün mesele bu... Geçip giden zamana bakıp "ah" çekmek, bugünlere bakıp "of" çekmek yetmiyor. Bir şeyleri, bir yerden yakalayıp öyle başlamak gerek veya çok şeyleri başlamadan bitirmek...
ama gün gelecek yüreciğin dizlerini dövecek
Sayfa 179Kitabı okuyor
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Nice yazlara yöneldiğimizde hiçyoktan bir güz
Sayfa 164 - DURGUKitabı okuyor
Şimdi sen güzele konuk öte gözlerimin çoğu
Sayfa 157 - UMUKitabı okuyor
Seni bilmem ben sevdim, içim zaten kamaşık
Sayfa 186
Ama kıç cebimde hep o yassı şişe
İlle seni övdüm seni bildim seni sevdim yaşadım..
Sayfa 182
