Çok yakın bir arkadaşımın evine gittim. Beş yaşındaki oğluyla, yeğenimle aramda geçen diyalog;
Onur: "Buğra, Furkan amcana merhaba de."
Buğra: "Merhaba." ( dünyanın en masum gülüşü)
Ben: Selam Buğra.
Buğra: "Senin çocuğun var mı?"
Onur: "Buğra,hani misafirlerimize özel sorular sormuyorduk."
Ben: Saçmalama, Buğra belli ki merak etti.Hayır Buğra, çocuğum yok.
Buğra: "Kötüymüş.Ne güzel oyun oynardık.
Karın nerede?"
Ben: "Buğra, cevap için üzgünüm ama ben evli de değilim.
Buğra: "Sevgilin yok mu?"( merakla)
( Onur ve Melisa bana gülümseyerek bakar)
Ben: Hayır,o da yok. Ama olursa onunla aynı senin gibi akıllı,yakışıklı bir çocuk yapacağım.
(Gülüşmeler)
Buğra: "Sen bize neden çok gelmiyorsun?Ben seni çok seviyorum."
Ben: Bende seni çok seviyorum dostum ama gelmek için maalesef çok zamanım olmuyor.
Buğra: Ne yapıyorsun ki evde?
Ben: Bol bol kitap okuyorum, film izliyorum,ders çalışıyorum,şarkı söylüyorum
Buğra: Çok sıkıcı amca. Sıkılmıyor musun?
Ben: error 404 Not Found
(Aceleyle) Melisa,bana sütlü kahve yapsana.